சிவ மந்திரங்கள்

ஓம் ஜகங் என தினமும் 108 முறை
ஜபித்தால் கணபதியின் அருள் கிட்டும்.
ஓம் நமசிவாய என்று ஜெபித்தால்
காலனை வெல்லலாம்.
ஓம் நமசிவாய நமா என ஜெபித்தால்
பூதக்கூட்டங்கள் வசமாகும்.துஷ்ட
தேவதைகள் அழியும்.மன்னர்கள் அருள் கிடைக்கும்.
ஓம் நூம் பயப்யுஞ் சிவாய நமா என்ற
மந்திரத்தை ஜபித்தால் துன்பங்கள் விலகும்.
ஆறு சாஸ்திரங்களையும், நான்கு
வேதங்களையும் அறிய உதவும்.
சிவாய ஓம் என்று சொன்னால்
திருமாலின் ஆற்றல் கிட்டும்.
மய நசிவ சுவாகா என ஓதினால்
ஆகாயத்தில் பறந்து செல்லும் சித்தர்கள்
கீழிறங்கிவந்து சுமனக்குளிகை தருவார்கள்.
இங் சிங் ச்ங் ஓம் என்ற ஈசான மந்திரத்தை
தனக்கு ஆபத்தான வேளைகளில் சூரியனுக்கு
எதிராக நின்று கைகளை மேலே உயர்த்தி
ஜபிப்பவன் எல்லா பாவங்களிலிருந்து
முழுமையாக நீங்குவான்.
சிங் சிங் சிவாய ஓ என ஜபித்துவந்தால்
முக்காலமும் அறியும் ஆற்றல் உண்டாகும்.
ஓங்கிறியும் ஓம் நமச்சிவாய என சொன்னால்
வியாபாரம் நன்றாக நடக்கும்.
லீங் க்ஷும் சிவாய நம என ஜபித்தால் பெண்கள்
வசியம் உண்டாகும்.
சவ்வும் நமசிவாயநமா என ஜபித்தால்
அரச போகம் கிட்டும்.
மந்திர ஜபம் பற்றி சித்தர்கள் கூறியிருப்பது:
மசிவயந ஜபித்தாலும்,நயவசிம ஜபித்தாலும்
மோகனம் உண்டாகும்-அகத்திய மகரிஷி
சிவாயநம ஜபித்தால் மோகனம் உண்டாகும்-
நந்தீசர் மகரிஷி

Numbers

1 x 9 + 2 = 11
12 x 9 + 3 = 111
123 x 9 + 4 = 1111
1234 x 9 + 5 = 11111
12345 x 9 + 6 = 111111
123456 x 9 + 7 = 1111111
1234567 x 9 + 8 = 11111111
12345678 x 9 + 9 = 111111111


1 X 8 + 1 = 9
12 X 8 + 2 = 98
123 X 8 + 3 = 987
1234 X 8 + 4 = 9876
12345 X 8 + 5 = 98765
123456 X 8 + 6 = 987654
1234567 X 8 + 7 = 9876543
12345678 X 8 + 8 = 98765432
123456789 X 8 + 9 = 987654321




9 X 9 + 7 = 88
98 X 9 + 6 = 888
987 X 9 + 5 = 8888
9876 X 9 + 4 = 88888
98765 X 9 + 3 = 888888
987654 X 9 + 2 = 8888888
9876543 X 9 + 1 = 88888888
98765432 X 9 + 0 = 888888888 


1x9x12345679=111111111
2x9x12345679=222222222
3x9x12345679=333333333
4x9x12345679=444444444
5x9x12345679=555555555
6x9x12345679=666666666
7x9x12345679=777777777
8x9x12345679=888888888
9x9x12345679=999999999 

‘குமரியை உண்டால், குமரியை வெல்ல முடியும்’

இளமையா இருக்க ஆசையா?
‘குமரியை உண்டால், குமரியை வெல்ல முடியும்’ என்கிறது சித்த மருத்துவம். குமரி என்பது சோற்றுக்கற்றாழை யின் மற்றொரு பெயர்.
‘அலோவேரா’ சோப்பு, ஷாம்பூ... எல்லாம் சோற்றுக் கற்றாழை மூலம்தான் உற்பத்தி செய்கிறார்கள். தரிசு நிலத்தில் விளையும் இந்த செடிக்கு ஏகப்பட்ட மருத்துவ குணங்கள் உண்டு.
கற்றாழை ஜெல்லை (சோறு) சுத்தமான நீரில் 7 முறை கழுவி சுத்தம் செய்து, தினமும் காலையில் வெறும் வயிற்றில் சாப்பிட்டுவர உங்கள் இளமை என்றும் ஊஞ்சலாடிக் கொண்டே இருக்கும். உடலில் கஸ்தூரி மணம் வீசும். சருமம் வறண்டுபோகாமல் ஈரப்பதத்துடன் ஜொலிக்கும். கற்றாழை ஜெல்லை பசு மோரில் கலந்து குடித்து வர உடல் சூட்டினால் முகத்தில் வரும் பருக்கள், வெயிலினால் தோலில் ஏற்படும் அலர்ஜி மற்றும் கருந்திட்டுக்கள ் மறைந்து போகும். இதன் ஜெல்லை முகத்தில் தேய்த்துக் கழுவி வந்தால் முகம் அப்பழுக்கில்லாத பளிங்கு போல் ஜொலிக்கும். கற்றாழை மடலைக் கீறி சாறெடுத்து, அதை தேங்காய் எண்ணெயுடன் கலந்து 40 நாள் வெயிலில் வைத்து இதை தலைக்கு தொடர்ந்து தேய்த்து வாருங்கள். தலைமுடி நன்கு செழித்து வளரும்.

என்ன இல்லை சோற்றுக்கற்றாழை யில்!
சோற்றுக் கற்றாழைக்குசித்த மருத்துவர்கள் கொடுத்திருக்கும ் மதிப்பே தனிதான். மூலிகைகள் உலகத்தில் ராஜ மரியாதையுடன் வலம் வரும் இந்த சோற்றுக்கற்றாழை அதற்கு முற்றிலும் தகுதி உடையதுதான். எளிதாக கிடைக்கக்கூடிய இந்த மூலிகை ஏராளமான மருத்துவக்குணங் களை கொண்டது.
தீய சக்திகள், கண் திருஷ்டி இவைகளை அண்டவிடாது என்ற நம்பிக்கையின் காரணமாக வீட்டின் முன்புறம் வளர்க்கப்படுகிற அல்லகட்டித் தொங்க விடப்படுகிற இந்த செடி மாட்டுத் தொழுவங்களில் கால்நடைகளுக்கு உண்ணிபற்றாமலிருப்பதற ்காகவும் தொங்க விடப்படுவது உண்டு.
கற்றாழையின் சோற்றைத்தலையில் தேய்த்து அரை மணி நேரம் ஊற வைத்துக்குளிக்க தலையில் ஏற்படும் பொடுகு, சிரங்கு குணமாகும்.
சோற்றுக் கற்றாழை மடலை இரண்டாகப் பிளந்து உள்ளே சிறிதளவு வெந்தயத்தை வைத்து மூடி விடவும். இரண்டு நாட்கள் கழித்து ஊறிய அந்த வெந்தயத்தை எடுத்து தேங்காய் எண்ணெயில் போட்டு அதை தேய்த்து குளிக்க நரை முடியும் கறுப்பாகும்.
வாடிச் சருகான கற்றாழை மடலை தீயில் கருக்கி, தேங்காய் எண்ணெயோடு கலந்து தீப் புண்களில் மீது பூசி வர விரைவில் புண்ஆறும்.
கற்றாழை மடலில் சிறு துண்டு எடுத்து இரண்டாக பிளந்து சோற்றுப் பகுதியை தீயில் வாட்டி உடல் பொறுக்கும் சூட்டில் அடிப்பட்ட இடத்தில் இதை வைத்து ஒத்தடம் கொடுக்க வலி, வீக்கம் மட்டுமல்ல இரத்தக் கட்டும் மாறும்.
இச் செடியின் மடலில் உள்ள சோற்றை எடுத்து தண்ணீரில் நன்கு அலசி அதை சாப்பிட்டு வர குடல் புண், மூல நோய் மாறும். மலச் சிக்கல் தீரும்.
மஞ்சள்காமாலை நோய்க்கும் சோற்றுக்கற்றாழை மருந்தாக பயன்படுகிறது. தவிர கூந்தல் தைலம், அழகு சாதனப் பொருள்களில் இது சேர்க்கப்படுவதா ல் பொருளின் தரமும், வீரியமும் மட்டுமல்ல மருத்துவதன்மையு ம் அதிகரிக்கிறது.

தமிழில் பேசுதலைக் குறிக்க உள்ள வார்த்தைகள்;

பேசுதல் =பொருள் கெடாமல் பேசுதல்
கூறுதல் =கூறு படுத்திச் சொல்லுதல்
பகர்தல் =அழகாகப் பேசுதல்
சொல்லுதல்=தரக் குறைவாகப் பேசுதல்
பொழிதல் =இனிமையாகப் பேசுதல்
இயம்புதல் =அழுத்தமாகப் பேசுதல்
அருளுதல் =தவத்தில் சிறந்தோர் பேசுதல்
அறைதல் =தொடர்பில்லாமல் பேசுதல்

தமிழில் உள்ள ஓரெழுத்து வார்த்தைகளும் பொருளும்;

அ =எட்டு
ஆ =பசு
ஈ =ஒரு பூச்சி
உ =சிவன்
ஊ =தசை
ஐ =ஐந்து
ஓ=மதகு நீர் தாங்கும் பலகை
கா =சோலை
கு =பூமி
கூ =பூமி
கை =கரம்
சா =இறப்பு
சே =அழிஞ்சில் மரம்
சோ =மதில்
தா =கொடு
து =பறவை இறகு
தே =நாயகன்
தை =ஒரு மாதம்
நா -நாக்கு
நௌ =மரக்கலம்
பா =பாட்டு
பூ =மலர்
வை =வைக்கோல்
பே =மேகம்
பை =பாம்புப் படம்
மா =மாமரம்
மீ= ஆகாயம்
மூ =மூன்று
மை =அஞ்சனம்
யா =அகலம்
வீ=பறவை
தீ =நெருப்பு
து= உணவு
நன்றி - ஜெயராஜன் மதுரை

247 எழுத்துக்களில் 42 க்கும் மேலான எழுத்துக்களுக்கு தனியாக பொருள் உண்டு. அவற்றைத் தெரிந்து கொள்வோம் -> மலேசியர்-தமிழ்-சங்கம்

உயிரெழுத்து - ஆ , ஈ , ஊ , ஏ, ஐ ,ஓ எழுத்து பொருள்
ஆ - பசு
ஈ - கொடு ,பறக்கும் பூச்சி
ஊ - இறைச்சி
ஏ - அம்பு
ஐ - அழகு, தலைவன் , வியப்பு
ஓ - வினா , மதகு

ம வரிசை ...... மா . மீ , மு , மே, மை , மோ
மா - பெரிய , விலங்கு
மீ - மேலே , உயரம்
மு - மூப்பு
மே - மேன்மை , மேல் , மாதம்
மை - கண்மை , இருள்
மோ - முகர்தல் , மோதல்

த வரிசை .... தா , தீ, து, தூ , தே, தை
தா - கொடு , கேட்பது
தீ - நெருப்பு
து - கெடு, உண், பிரிவு
தூ - வெண்மை , தூய்மை
தே - தெய்வம்
தை - மாதம்

ப வரிசை பா, பூ, பே , பை , போ
பா- பாட்டு, நிழல், அழகு
பூ - மலர்
பே - நுரை , அழகு
பை - பசுமை , உறை
போ - செல்

ந வரிசை நா , நீ, நே ,நொ, நை , நோ
நா - நாக்கு
நீ - நின்னை
நே - அன்பு , நேயம்
நை - வருந்து, நைதல்
நொ - நொண்டி , துன்பம்
நோ - நோவு வருத்தம்

க வரிசை கா , கூ , கை , கோ
கா - சோலை , காத்தல்
கூ - பூமி , கூவுதல்
கை - கரம், உறுப்பு
கோ - அரசன் ,தலைவன் , இறைவன்

வ வரிசை .... வா , வீ , வை , வௌ
வா - அழைத்தல்
வீ - பூ , அழகு ,
வை - கூர்மை, வைதல், வைத்தல்
வௌ - கௌவுதல், கொள்ளை அடித்தல்

ச வரிசை ...... சா, சீ, சே , சோ
சா- மரணம் , பேய் , சாதல்
சீ - இகழ்ச்சி , திருமகள்
சே - எருது
சோ - மதில்

மற்ற எழுத்து ..... யா
யா - மரம்

ஏகநாதர்

பரமசாதுவான ஏகநாதரை கோபத்திற்குள்ளாக்க வேண்டும் என்று பணக்காரன் ஒருவன் திட்டமிட்டான். அதற்காக ஒரு முரடனைக் கூப்பிட்டு ஏகநாதர் கோதாவரிக்கரையில் உட்கார்ந்து ஜெபம் செய்து கொண்டிருக்கிறார். அவருக்கெதிரே உட்கார்ந்து ஐந்து நிமிடங்களுக்கு ஒருமுறை தாம்பூல எச்சிலை அவர்மீது துப்பு! என்று சொல்லி அனுப்பினான். முரடன் ஏகநாதருக்கு கோபமூட்டி விட்டால் நூற்றெட்டு ரூபாய்களைத் தருவதாகவும் ஆசை காட்டினான்.

அந்த முரடன் கோதாவரி ஆற்றங்கரைக்குப் போனான். பாண்டுரங்கனை தியானித்து ஜெபம் செய்து கொண்டிருந்த ஏகநாதரின் மேல் தாம்பூல எச்சிலை ஐந்து நிமிடங்களுக்கு ஒருமுறை துப்ப ஆரம்பித்தான். ஒவ்வொரு முறையும் அவர் எழுந்திருந்து பாண்டுரங்கனின் திருநாமத்தை சொல்லியபடியே கோதாவரி நதியில் நீராடிவிட்டு திரும்பி வந்து ஜெபம் செய்யத் தொடங்கினார். ஆனால், அவர் அவனை கோபிக்கவில்லை. நூற்றெட்டு தடவைகள் அப்படி செய்து முடிந்ததும் அந்த முரடன் ஏகநாதரின் காலில் விழுந்து, சுவாமி என்னை மன்னித்துவிடுங்கள் என்று கெஞ்சி கேட்டுக்கொண்டான்.

எதற்காக மன்னிப்பது? உன்னால் எனக்கு புண்ணியம் அல்லவா கிடைத்தது. தினந்தோறும் பாண்டுரங்கனின் திருநாமத்தைச் சொல்லியவண்ணம் ஒருமுறை தான் கோதாவரி நதியில் நீராடுவேன். ஆனால், இன்று உன்னுடைய உதவியினால் நூற்றெட்டு தடவைகள் நீராடினேன் அல்லவா? எவ்வளவு புண்ணியம் கிடைத்திருக்கிறது? இதற்கு உதவியவன் நீ தானே? என்று பொறுமையுடன் சிரித்தபடியே பதில் கூறினார்.அந்த முரடன் கண்ணீர் சிந்தியபடி சுவாமி தங்களைப் போன்ற மகாத்மாவை நான் அவமானப்படுத்த எண்ணி இருக்கமாட்டேன். நான் ஓர் ஏழை. இதன் மூலம் தங்களுடைய கோபத்தை தூண்டி விட்டால் எனக்கு நூற்றெட்டு ரூபாய் கொடுப்பதாக ஒரு பணக்காரர் ஆசை காட்டினார். அதனால் தான் அப்படிச் செய்தேன் என்றான்.

அப்பா! இதை முதலிலேயே சொல்லி இருக்கக் கூடாதா! நீ ஒரு தடவை என்மீது துப்பியவுடனே நான் கோபப்பட்டிருப்பேன். உனக்கு பணம் கிடைத்திருக்குமே ஐயோ பாவம் என்று இரக்கப்பட்டார் ஏகநாதர்.

Drum shaped Limestone Tablet of Amaravati- Guntur-Andhra Pradesh

Two sided carvings; drum shaped Limestone Tablet of Amaravati- Guntur-Andhra Pradesh around 1st century BC now in British museum.

முக்கிய ஹோமங்கள் :

ஹோமம் நடத்துவது ஏன்? காலம் மாறும்போது எல்லா துறைகளிலும் திருப்பங்கள் நிகழும். உலகில் இயற்கை சூழ்நிலைகள் மாறும். இவற்றிலிருந்து நம்மை பாதுகாத்துக் கொள்ள ஹோமங்களை நடத்த வேண்டும். இறைவன் ஹோமங்கள் மூலமாக நமது கோரிக்கையை அறிந்து கொள்கிறான். அக்கோரிக்கைகள் அக்னிகுண்டங்கள் மூலமாக இறைவனை சென்றடைவதாக நம்பிக்கை. எனவே தான் ஹோமம் நடத்தப்படுகிறது.

1.கணபதி ஹோமம் (தடைகள் நீங்க)
2.அவஹந்தி ஹோமம் (விவசாயம்)
3.ஆயுஷ்ய ஹோமம் (குழந்தைகளுக்கு)
4.மிருத்தியஞ்ச ஹோமம் (ஆயுள் விருத்தி)
5.லட்சுமி ஹோமம் (செல்வ விருத்தி)
6.வித்யா ஹோமம் (கல்வியில் மேன்மை)
7.மங்கள சமஸ்கரண ஹோமம் (குழந்தை பாக்கியம்)
8.கனகதாரா ஹோமம் (திறமையை வெளிப்படுத்த)

1.கணபதி ஹோமம் (தடைகள் நீங்க) :

கணபதி ஹோமம் புதிய தொழில்கள் துவங்கும் போது நடத்தப்படும். உடல், மனம், ஆன்மிக அம்சங்களில் உள்ள தடைகள் நீங்கி வாழ்வில் வெற்றி கிடைக்கும். பொருளாதாரம், படிப்பு, ஆரோக்கியம் போன்ற அம்சங்களில் உள்ள தடைகள் நீங்கும். மற்ற ஹோமங்களை துவக்குவதற்கு முன்பு கணபதி ஹோமம் செய்ய வேண்டும்.
கணபதி ஹோமத்தின் பெருமை: மகாகணபதியின் அருளைப் பெறக் கணபதி ஹோமம் மிகவும் முக்கியமானது. வெள்ளிக்கிழமை, சதுர்த்தி ஆகிய நாட்களில் விடியற்காலையில் ஹோமம் செய்வது விசேஷம். அஷ்டத்திரவியம், தேங்காய்த்துண்டு ஆகியவை அதற்குச் சிறந்த ஹோமத்திரவியங்கள். 1000 தேங்காய்க் கீற்றினால் ஹோமம் செய்ய செல்வம் வளரும். ஸத்துமா, நெல் பொரி, திரிமதுரம் ஆகியவை ஸர்வ வச்யம் நல்கும். திரிமதுரம் கலந்த நெல்பொரி கல்யாண ப்ராப்தியைத் தரும். நெல் கலந்த அன்னம், நெய் ஆகியவை விருப்பத்தை ஈடேற்றும். தேன் தங்கம் தரும். நெய்யில் நனைத்த அப்பம் மந்திர சித்தி, ராஜ வச்யம் தரும். மோதகம் போரில் வெற்றி தரும். மட்டை உரிக்காத தேங்காய் (1 மண்டலம்) மந்திர சித்தி நல்கும். தாமரை செல்வ வளர்ச்சி தரும். வெண்தாமரையால் வாக் சித்தி ஏற்படும். அருகம்புல் குபேர சம்பத்து தரும். மோதகம் நினைத்ததைத் தரும். வில்வ இலை, நெய்யில் நனைத்த சமித் ஆகியவையும் அப்படியே. தேங்காய், அவல் மிளகு ஆகியவை ஸர்வ வசியம் தரும். இவ்வாறு ஹோமத்திற்குரிய ஆகுதிகள் பெருமை சேர்க்க வல்லபை. பலன் தருபவை.

2.அவஹந்தி ஹோமம் (விவசாயம்) :

விவசாயத்தில் நல்ல மகசூல் பெறவும், நாடு பசுமைப்புரட்சியில் சிறக்கவும், பொருளாதார முன்னேற்றம் ஏற்படவும், ஆன்மிக வளர்ச்சி ஏற்படவும், "அவஹந்தி ஹோமம் நடத்த வேண்டும்.

3.ஆயுஷ்ய ஹோமம் (குழந்தைகளுக்கு) :

குழந்தை பிறந்த முதலாம் ஆண்டில் நீண்ட ஆயுளுக்காக செய்யப்படும் ஹோமம் "ஆயுஷ்ய ஹோமம் ஆகும். குழந்தைக்கு தொடர் தேக உபாதைகள் இருந்தால் இந்த ஹோமத்தின் மூலம் சரிசெய்துவிடலாம். மருந்தால் குணப்படுத்த முடியாத வியாதிகளைக்கூட தீர்த்துவிடலாம். ஒவ்வொரு மாதமும் கூட குழந்தையின் ஜென்ம நட்சத்திர நாளில் இதைச் செய்து வரலாம்.

4.மிருத்தியஞ்ச ஹோமம் (ஆயுள் விருத்தி) :

பிறந்தநாளன்று சிவபெருமானுக்காக செய்யப்படும் ஹோமம் மிருத்தியஞ்ச ஹோமம் ஆகும். அகாலமரணத்தை தவிர்ப்பதற்காக இது சிவபெருமானுக்கு அர்ப்பணம் செய்யப்படுகிறது. இந்த ஹோமத்தை செய்தால் ஆயுள் விருத்தியடையும். நீண்டநாட்களாக தொடரும் வியாதிகள் நீங்கும். ஆரோக்கியமான வாழ்வு கிட்டும்.

5.லட்சுமி ஹோமம் (செல்வ விருத்தி) :

சர்வமங்களங்களையும், மேன்மையையும், 16 செல்வங்களையும் அடையவும், நீண்ட நாள் வராதிருந்த பொருள் வந்துசேரவும், ஐஸ்வர்யம் அடைய தடையாக இருக்கும் எதிர்மறை சக்திகள், சாபங் களை நீக்கி செல்வ விருத்திக்கு வழிவகுக்கவும் "லட்சுமி ஹோமம் செய்ய வேண்டும்.

6.வித்யா ஹோமம் (கல்வியில் மேன்மை) :

மாணவர்கள் கல்வியில் மேன்மை பெறவும், புத்திகூர்மை ஏற்படவும், ஞானம் விருத்தியடையவும், படிப்பில் மட்டும் கவனம் செல்லவும், நினைவாற்றல் பெருகவும், உயர்கல்வி வாய்ப்பு கிட்டவும், செய்யும் தொழிலில் முன்னேற்றம் காணவும் வித்யா ஹோமத்தை நடத்த வேண்டும்.

7.மங்கள சமஸ்கரண ஹோமம் (குழந்தை பாக்கியம்) :

திருமணம் ஆகி நீண்டகாலமாக குழந்தை இல்லாத தம்பதிகள் நடத்த வேண்டிய ஹோமம் மங்கள சமஸ்கரண ஹோமம் ஆகும். குழந்தை பாக்கியம் பெறவும், நம் அனைத்து செயல்களிலும் வெற்றிபெறவும், குடும்பச் சூழலிலிருந்து தப்பி பரிபூரண விடுதலை பெறவும் இந்த ஹோமத்தை நடத்தலாம்.

8.கனகதாரா ஹோமம் (திறமையை வெளிப்படுத்த) :

ஒரு மனிதனின் வெற்றிக்கு மூலகாரணமாக இருப்பதே அவனது திறமைதான். ஆனால், சிலர் இதை உள்ளடக்கி வைத்து இருப்பார்கள். கனகதாரா ஹோமம் பரம ஏழையைக் கூட செல்வந்தன் ஆக்கிவிடும் வகையில் அவனுக்குள் புதைந்து கிடக்கும் திறமையை வெளிக்கொண்டு வரும் சக்தியுடையது.

அக்னியின் பெருமை :

ஹோமங்களில் வளர்க்கப்படும் அக்னியை சாதாரண நெருப்பாகக் கருதக்கூடாது. அக்னிதேவன் மற்ற தெய்வங்களின் தூதர் போலவும், அவர்களது வாய் போலவும் செயல்படுகிறார். மனிதன் மற்ற தெய்வங்களுடன் தொடர்பு கொண்டு பேச அக்னியை பயன்படுத்திக் கொள்கிறான். உணவும் அக்னி மூலமே கொடுக்கப்படுகிறது.

ஹோமம் செய்யும் முறை:

அனுக்ஞை சுக்லாம்பரதரம்....சாந்தயே
ஓம் பூ .... பூர்புஸ்ஸுவரோம்

சங்கல்பம்:

சுபே சோபனே .... பரமேச்வர ப்ரீத்யர்த்தம்
நக்ஷ்த்ரே - ராசௌ ஜாதஸ்ய ஸ குடும்பஸ்ய
÷க்ஷமஸ்தைர்ய வீர்ய விஜய ஆயு: ஆரோக்ய
ஐச்வர்ய அபிவ்ருத்த்யர்த்தம் ஸர்வாரிஷ்ட சாந்த்யர்த்தம்
ஸர்வாபீஷ்ட ஸித்த்யர்த்தம் மஹா கணபதி ஹோமம் கரிஷ்யே.

(தேங்காய் ஒன்றினை உடைத்து, மூங்கில் இலை போல் மெல்லியதாகக் கீறி, வெல்லச் சர்க்கரை, தேன், நெய் ஆகியவை சேர்த்து 8 கீற்றுக்களை ஹோமத்திற்கு வைத்துக் கொள்க. மீதி உள்ளது மஹாகணபதிக்கும் துர்க்கைக்கும் நிவேதனம். கொட்டாங்கச்சிகளை, மூல மந்திரம் ஜபித்துக் கொண்டு அக்னிக்குத் தெற்கிலும், வடக்கிலும் கண்கள் போல வைக்கவும். மட்டைகளை யானையின் துதிக்கை போல் அக்னியின் சுற்றுப்புறத்தில் வைக்கவும்.

எட்டுத்திரவியங்கள் : கொழுக்கட்டை, அவல், பொரி, ஸத்துமா, கரும்புத்துண்டு, தேங்காய்க் கீற்று, எள், வாழைப்பழம் ஆகியவை.

(அருகம்புல்லாலும் ஹோமம் செய்ய வேண்டும்)

1. பூர்ப்புவஸ் ஸுவரோம் என்று அக்னியைப் பிரதிஷ்டை செய்க. (அதற்கு முன், அக்னியைத் தாபிக்க வேண்டிய இடத்தில் அரிசிமாவால் ஒரு சாண் அளவு தரையில் சதுரமாக மண்டலம் செய்து இரு தர்ப்பைகளால் கிழக்கு நோக்கியும், வடக்கு நோக்கியும் முறையே 3 கோடுகள் வரைந்து நீரைத் தொட்டு, தர்ப்பையைத் தென்மேற்கில் போட்டு மறுபடியும் ஜலத்தைத் தொடுக).

2. அருகில் கும்பத்தில் வருணனை ஆவாகித்துப் பூசை செய்க. அக்னிக்கு வடகிழக்கில் தீபம் வைத்து அதில் துர்க்கை ஆவாஹனம் 16 உபசார பூஜை செய்க.

3. பரிஷேசனம்

அதிதே அநுமன்யஸ்வ அநுமதே அநுமன்யஸ்வ
ஸரஸ்வதே அநுமன்யஸ்வ தேவ ஸவித: ப்ரஸுவ

4. அக்னியில் தியானம் செய்து, ஹோம குண்டத்தின் 8 திசைகளிலும் பூஜை செய்க. (கிழக்கிலிருந்து வரிசையாக ஒவ்வொரு திசையிலும்)

இந்த்ராய நம: அக்னயே நம: யமாய நம:
நிர்ருதயே நம: வருணாய நம: வாயவே நம:
சோமாய நம: ஈசானாய நம: அக்னயே நம: (அக்னியில்)
ஆத்மனே நம: ஸர்வேப்யோ ப்ராஹ்மணேப்யோ நம:

நெய்யில் 15 சமித்தைத் தோய்த்து, அஸ்மின் ஹோம கர்மணி ப்ரஹ்மன் இத்மம் ஆதாஸ்யே என்று கூற, பிரம்மாவானவர், ஓம் ஆதத்ஸ்வ என்று சொல்லியதும், அக்னியில் சேர்க்க. பிரஜாதிபதியை மனதில் நினைத்துக் கொண்டு வடக்கு மூலையிலிருந்து தென் கிழக்காக நெய்யைத் தாரையாக விடுக. எல்லா சமித்துக்களையும் தொடுக. பின்னர் ஸ்வாஹா, ப்ரஜாபதய இதம் ந மம என்று கூறுக. ஸ்வாஹா இந்த்ராய இதம் ந மம (தெற்கிலிருந்து வடகிழக்காக நெய்யை ஊற்றுக). அத ஆஜ்ய பாகோ ஜுஹோதி (வடகிழக்குப் பாதியில்) அக்னயே ஸ்வாஹா, அக்யை இதம் ந மம, என்றும், தென்கிழக்குப் பாதியில் ஸோமாய ஸ்வாஹா, ஸோமாய இதம் ந மம என்றும் நெய்யால் ஹோமம் செய்க. எல்லாத் தோஷங்களுக்கும் பிராயச்சித்தமாக, ஓம் பூர்ப்புவஸ்ஸுவ : ஸ்வாஹா, ப்ரஜாபதய இதம் ந மம என்று நெய் விடுக.

5. அக்னியின் மத்தியில் மகா கணபதியைத் தியானம் செய்க. அஸ்ய ஸ்ரீ மஹா கணபதி மகாமந்த்ரஸ்ய கணக ரிஷி: காயத்ரீச் சந்த : மஹாகணபதிர் தேவதா க்லாம் பீஜம் க்லீம் சக்தி: க்லூம் கீலகம் ஸ்ரீ மஹாகணபதி ப்ரஸாத ஸித்த்யர்த்தே ஹோம விநியோக: (கரநியாஸம், அங்க நியாஸம் செய்க). பூர்ப்புவஸ்ஸுவரோம் என்று திக்பந்தனம் செய்க.

6. தியானம்: பீஜாபூர கதே க்ஷú கார்முகருஜா சக்ராப்ஜ பாசோத்பல வ்ரீஹ்யக்ர ஸ்வவிஷாண ரத்னகலச ப்ரோத்யத் காராம் போருஹ: த் யேயோ வல்லப யா ஸபத்மகரயா ஸ்லிஷ்டோஜ்வலத் பூஷயா விஸ்வோத்பத்தி விபத்தி ஸம்ஸ்தித கரோ விக்நேச இஷ்டார்த்த:

7. பஞ்ச பூஜை:

லம் ப்ருதிவ்யாத்மநே கந்தம் ஸமர்ப்பயாமி
ஹம் ஆகாசாத்மநே புஷ்பம் ஸமர்ப்பயாமி
யம் வாய்வாத்மநே தூபம் ஆக்ராபயாமி
ரம் அக்னியாத்மநே தீபம் தர்சயாமி
வம் அம்ருதாத்மநே அம்ருதம் மகாநைவேத்யம் நிவேதயாமி
ஸம் ஸர்வாத்மநே ஸர்வ உபசார பூஜாம் ஸமர்ப்பயாமி

(பின் கணபதி மூல மந்திரம் ஜபம் செய்க.)

8. நெய்யால் ஹோமம்

ஓம் ஸ்வாஹா ஓம் ஸ்ரீம் ஸ்வாஹா ஓம் ஸ்ரீம் ஹ்ரீம் ஸ்வாஹா ஓம் ஸ்ரீம் ஹ்ரீம் க்லீம் ஸ்வாஹா ஓம் ஸ்ரீம் .... க்லௌம் ஸ்வாஹா
ஓம் ஸ்ரீம் ... .... கம் ஸ்வாஹா ஓம் ஸ்ரீம் .... கணபதயே ஸ்வாஹா ஓம் ஸ்ரீம் .... வரவரத ஸ்வாஹா ஓம் ஸ்ரீம் .... ஸர்வ ஜனம் மே வசம் ஸ்வாஹா ஓம் ஸ்ரீம் .... வசமானய ஸ்வாஹா ஸ்ரீ மகா கணபதயே இதம் ந மம

9. தேங்காய்க் கீற்றால் ஹோமம்

- நக்ஷத்ரே - ராசௌ ஜாதஸ்ய - சர்மண: ஸகுடும் பஸ்ய அனுகூலம் ப்ரயச்ச ப்ரயச்ச, ப்ரதிகூலம் நாசய நாசய, ஸம்பதோ வர்தய, வர்தய, வர்தய, ஸர்வத்ர விஜயம் ப்ரயச்ச ப்ரயச்ச,

ஓம் ஸ்ரீம் ஹ்ரீம் .... வசமானய ஸ்வாஹா (8 முறை ஹோமம் செய்க).

10. நெய் ஹோமம்

கணானாம் த்வா கணபதிம் ஹவாமஹே ... ஸீத
ஸாதனம் ஸ்வாஹா (8 முறை சொல்லி ஹோமம்)

11. நெல் பொரியால் ஹோமம்

உத்திஷ்ட புருஷ ஹரித பிங்கல லோஹி தாக்ஷ ஸர்வாபீஷ்டம் தேஹி தேஹி தா பய தா பய ஸ்வாஹா (8 முறை ஹோமம்) அக்னிரூபாய ஸ்ரீ மஹாகணபதயே இதம் ந மம.

12. தேங்காய் மூடியால் ஹோமம்

ஜாத வேத ஸே....துரிதாய க்னி: ஸ்வாஹா (இரு முறை)

13. நெய்யில் தோய்த்த அருகம்புல்லால் ஹோமம்

மூல மந்திரத்தால் 8 முறை செய்க.

14. 8 திரவியத்தால் ஹோமம்

ஓம் நமோ வ்ராதபதயே நமோ கணபதயே நம: ப்ரமதபதயே நமஸ்தேஸ்து லம்போதராய ஏக தந்தாய விக்னவிநாசினே சிவஸுதாய ஸ்ரீ வரத மூர்த்தயே நமோ நம: ஸ்வாஹா (8முறை) ஸ்ரீ மஹாகணபதய இதம் ந மம

15. கணேச காயத்ரீ ஜபம் - 10 முறை.

16. கணேச மாலாமந்திரம் சொல்லி ஹோமம்.

17. கணபதி அதர்வசீர்ஷம் சொல்லி ஹோமம்.

18. உத்தராங்கம்

பூ : ஸ்வாஹா அக்யை இதம்
புவ : ஸ்வாஹா வாயவ இதம்
ஸுவ : ஸ்வாஹா ஸுர்யாய இதம்

அஸ்மிந் ஹோம கர்மணி மத்யே ஸம்பாவித ஸமஸ்த தோஷ ப்ராயச்சித்தார்த்தம் ஸர்வ ப்ராயச் சித்தார்த்தம் ஹோஷ்யாமி ஓம் பூர்புவஸ்ஸுவ : ஸ்வாஹா ப்ரஜாபதய இதம் ஸ்ரீ விஷ்ணவே ஸ்வாஹா விஷ்ணவே பரமாத்மன இதம் நமோ ருத்ராய பசுபதயே ஸ்வாஹா ருத்ராய பசுபதயே இதம் (நீரால் கைகளை நனைக்க)

19. பூர்ணாஹுதி

அஸ்மின் ஹோமகர்மணி பூர்ணாஹுதிம் கரிஷ்யே

பூர்ணாஹுதி தேவதாப் யோ நம: ஸர்வோபசார பூஜாம் ஸமர்ப்பயாமி

மூலமந்திரம் + வெளஷட்

பூர்ணாஹுதிம் உத்தமாம் ஜுஹோதி ஸர்வம் வை பூர்ணாஹுதி : ஸர்வம் ஏவாப்நோதி அதோ இயம் வை பூர்ணாஹுதி : அஸ்யாமேவ ப்ரதி திஷ்டதி

பூர்ணமத : பூர்ணமிதம் பூர்ணாத் பூர்ணம் உதச்யதே.... அவசிஷ்யதே

ப்ரஹ்மார்ப்பணம் ..... ஸமாதி நா

பிராணாயாமம் செய்க.

20. பரிஷேசனம்

அதிதே அன்வமங்ஸ்தா : அநுமதே அன்வமங்கஸ் தா : ஸரஸ்வதே அன்வ மங்ஸ்தா :
தே ஸவித : ப்ராஸாவீ :
வருணாய நம : ஸகலாராதனை : ஸ்வர்ச்சிதம்

21. பிரம்ம உத்வாஸனம்

ப்ரஹ்மன் வரம் தே த தா மி ப்ரஹ்மணே நம:
ஸகல ஆராதனை ஸ்வர்ச்சிதம்
(நான்கு பக்கங்களிலும் உள்ள தர்ப்பைகளை அக்னியில் சேர்க்க).

22. உபஸ்தானம்

ஸ்வாஹா அக்னேர் உபஸ்தானம் கரிஷ்யே அக்னயே நம:
மந்த்ரஹீநம் க்ரியாஹீநம் பக்திஹீநம் ஹுதாசன
யத் து தம் து மயா தேவ பரிபூர்ணம் தத ஸ்து தே
ப்ராயஸ்சித்தானி அசேஷானி தப : கர்ம ஆத்மகானி வை
யாநி தேஷாம் அசேஷாணாம் க்ருஷ்ணாணுஸ்மரணம் பரம் (நமஸ்காரம் செய்க)
அக்னிம் ஆத்மனி உத் வாஸயாமி (இதயத்தில் அஞ்சலி செய்க)

23. ரøக்ஷ

ப்ருஹத் ஸாம க்ஷத்ரப் ருத் வ்ருத் த வ்ருஷ்ணியம்: த்ரிஷ்டு பௌஜ: ஸுபி தம் உக்ர வீரம் இந்த்ர ஸ்தோமேன பஞ்சதஸேன மத்யம் இதம் வாதேன ஸகரேண ரக்ஷ

24. ஸமர்ப்பணம்

குஹ்யாதி குஹ்ய கோப்தா த்வம் க்ருஹாணா ஸ்மத் க்ருதம் ஹவம்
ஸித்தி : பவது மே தே வ த்வத்ப்ரஸதான் மயி ஸ்திரா
ஓம் தத்ஸத் ப்ரஹ்மார்ப்பணம் அஸ்து.

நவ கிரஙகளுக்கும் நவ பைரவர்கள் !!!!

1.சுவர்ணாகர்ஷண பைரவர் (சூரியன்)
2.கபாலபைரவர்(சந்திரன்)
3.சண்ட பைரவர்(செவ்வாய்)
4.உன்மத்த பைரவர்(புதன்)
5.அஸிதாங்க பைரவர்(குரு)
6.ருரு பைரவர்(சுக்கிரன்)
7.குரோதன பைரவர்(சனி)
8.சம்ஹார பைரவர்(ராகு)
9.பீஷ்ண பைரவர்(கேது)

ஒவ்வெரு ஜாதகரும் திசா நாதன் புத்தி நாதன் பார்த்து அந்த பைரவர்க்கு பரிகாரம் செய்தால் நல்லது

Hindu history of AfghanistanAfghanistan

 comes from "Upa-Gana-stan"Raja Jaya Pal Shahi, Rulerof Punjab bore the brunt of the Islamic Onslaught.The year 980C.E. marks the beginning of the Muslim invasion into India proper when Sabuktagin attacked Raja Jaya Pal in Afghanistan. Afghanistan is today a Muslim country separated from India by another Muslim country Pakistan. But in 980 C.E. Afghanistan was also a place where the people were Hindus and Buddhists.The name "Afghanistan" comes from "Upa-Gana-stan"which means inSanskrit "The place inhabited by allied tribes".This was the place from where Gandhari of the Mahabharat came fromGandhar whose king was Shakuni. The Pakthoons are descendants of the Paktha tribe mentioned in Vedic literature. Till the year 980 C.E., this area was a Hindu majority area, till Sabuktagin from Ghazni invaded it and displaced the ruling Hindu king - Jaya Pal Shahi.The place where Kabul's main mosque stands today was the site of an ancient Hindu temple and the story of its capture is kept alive in Islamic Afghan legend which describes the Islamic hero Sabuktagin who fought with a sword in every hand to defeat the Hindus and destroy their temple to put up a Mosque in its place.The victory of Sabuktagin pushed the frontiers of the Hindu kingdom of the Shahis from Kabul to behind the Hindu Kush mountains Hindu Kush is literally "killer of Hindus" - a name given by Mahmud Ghazni todescribe the number of Hindus who died on their way into Afghanistan to a life of captivity . After this setback, the Shahis shifted their capital from Kubha (Kabul) to Udbhandapura (modern Und in NWFP). Sabuktagin's son Mahmud Ghazni, kept up the attacks on the Shahis and captured Und. Subsequently, the Shahis moved their capital to Lahore and later to Kangra in Himachal.***The recovery and significance of the inscription, telling a story of the Hindu ruler Veka and his devotion to lord `Siva', was told by leading epigraphist and archaeologist Prof Ahmad Hasan Dani of the Quaid-E-Azam University of Islamabad at the ongoing Indian History Congress here.If historians, preferred to revise the date of the first Hindu Shahi ruler Kallar from 843-850 AD to 821-828 AD, the date of 138 of present inscription, if it refers to the same era, should be equal to 959 AD which falls during the reign of Bhimapala'', Dani said in a paper `Mazar-i Sharif inscription of the time of the Shahi ruler Veka, dated the year 138'', submitted to the Congress.The inscription, with eleven lines written in `western Sarada' style of Sanskrit of 10th century AD, had several spelling mistakes. ``As the stone is slightly broken at the top left corner, the first letter `OM' is missing'', he said.According to the inscription, "the ruler Veka occupied by eight-fold forces, the earth, the markets and the forts. It is during his reign that a temple of Siva in the embrace with Uma was built at Maityasya by Parimaha (great) Maitya for the benefit of himself and his son''.Dani said ``the inscription gives the name of the king as Shahi Veka Raja and bestows on him the qualification of `Iryatumatu Ksanginanka'.... and (he) appears to be the same king who bears the name of Khingila or Khinkhila who should be accepted as a Shahi ruler''.Dani further said ``he may be an ancestor of Veka deva. As his coins are found in Afghanistan and he is mentioned by the Arab ruler Yaqubi, he may be an immediate predecessor of Veka deva...... Both the evidences of inscription and coins suggest that Veka or Vaka should be accepted as an independent ruler of northern Afghanistan."Thus we find another branch of the Shahi ruler in northern part of Afghanistan beyond the Hindukush. Veka is said to have conquered the earth, the markets and the forts by his eight-fold forces, suggesting that he must have himself gained success against the Arab rulers of southern Afghanistan''.Dani observed that going by the findings it seemed that during the rule of the Hindu Shahi ruler Bhimapala there was a break in the dynasty -- one branch, headed by Jayapala, ruled in Lamaghan and Punjab, and another branch, headed by Veka, ruled in northern part of Afghanistan."The northern branch must have come to an end by the conquest of Alptigin in the second half of tenth century AD'', he said.(source: Inscription throws new light to Hindu rule in Afghanistan - indianexpress.com)India has developed a highly constructive, imaginative reconstruction strategy for Afghanistan that is designed to please every sector of Afghan society, give India a high profile with the Afghan people, gain the maximum political advantage with the Afghan government, increase its influence with its Northern Alliance friends and turn its image from that of a country that supported the Soviet invasion and the communist regime in the 1980s to an indispensable ally and friend of the Afghan people in the new century.(Source: Hinduism (The forgotten facts)')

Wat Saman Rattanaram Mandir - Chachoengsao, Thailand

 
At 16 meters high and 22 meters long this is the biggest Ganesh statue in Thailand..

12 ராசிக்கு உரிய பரிகாரம் மற்றும் மந்திரங்கள்!

மேஷ ராசி:

மேஷ ராசியில் பிறந்தவர்கள் கீழ்க்கண்ட சுலோகத்தை 27 முறை கூறி முருகனுக்கு சகஸ்ர நாம அர்ச்சனை செய்தால் துன்பங்கள் நீங்கும் !

ஷண்முகம் பார்வதீ புத்ரம்
க்ரௌஞ்ச ஸைவ விமர்த்தனம்
தேவஸேனாபதிம் தேவம் ஸ்கந்தம்
வந்தே ஸிவாத் மஜம்

ரிஷப ராசி:

ரிஷப ராசியில் பிறந்தவர்கள் மகாலட்சுமி பூஜை செய்தும், வெள்ளிக்கிழமை விரதம் இருந்து கீழ்க் கண்ட சுலோகத்தைத் தினசரி 11முறை
கூறி வந்தால் சகல செல்வங்களும் கிடைக்கும்.

ஸ்ரீ லக்ஷிமீம் கமல தாரிண்யை
ஸிம்ஹ வாஹின்யை ஸ்வாஹ

மிதுன ராசி:

மிதுன ராசியில் பிறந்தவர்கள் விஷ்ணுவுக்கு

சகஸ்ரநாம அர்ச்சனை செய்து, கீழ்க்கண்ட மந்திரத்தை 54முறை தினசரி கூறி வந்தால் நல்ல பலன்
கிடைக்கும்.

ஓம் க்லீம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணாய நம:

கடக ராசி:

கடக ராசியில் பிறந்தவர்கள் பவுர்ணமி தோறும் அம்பாளுக்கு சகஸ்ரநாம அர்ச்சனை செய்து விரதம் இருந்து, கீழ்க்கண்ட மந்திரத்தை 21முறை பாராயணம்
செய்து வந்தால் நல்ல பலன் ஏற்படும்.

ஓம் ஐம் க்லீம் ஸோமாய நம:

சிம்ம ராசி:

சிம்ம ராசியில் பிறந்தவர்கள் மாதம் ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை சூரியனுக்கு சகஸ்ரநாம அர்ச்சனை செய்து, கீழ்க்கண்ட மந்திரத்தை பாராயணம் செய்து வந்தால் நல்ல பலன் ஏற்படும்.

ஓம்-ஹ்ரீம்-ஸ்ரீம்-சூர்யாய நம:

கன்னி ராசி:

கன்னி ராசியில் பிறந்தவர்கள் மாதம் ஒரு புதன்கிழமை விஷ்ணுவுக்கு சகஸ்ரநாம அர்ச்சனை செய்து கீழ்க்கண்ட மந்திரத்தை பாராயணம் செய்தால் நல்ல பலன் ஏற்படும்.

ஓம்-ஐம்-ஸ்ரீம்-ஸ்ரீம்-புதாய நம:

துலா ராசி:

துலா ராசியில் பிறந்தவர்கள் மாதம் ஒரு முறை பவுர்ணமி நாள் அன்று விரதம் இருந்து சத்யநாராயண பூஜை செய்து, கீழ்க்கண்ட மந்திரத்தை பாராயணம் செய்து வந்தால் நல்ல பலன் ஏற்படும்

ஓம்-ஹ்ரீம்-ஸ்ரீம்-சுக்ராய நம:

விருச்சிக ராசி:

விருச்சிக ராசியில் பிறந்தவர்கள் செவ்வாய்க்கிழமை விரதம் இருந்து துர்க்கையை பூஜித்து வணங்கி கீழ்க்கண்ட சுலோகத்தை பாராயணம் செய்து வந்தால் நல்ல பலன் ஏற்படும்.

தரணி கர்ப்ப ஸம்பூதம்
வித்யுத் காந்தி ஸமப்ரதம்
குமாரம் சக்தி ஹஸ்தம்ச
மங்களம் ப்ரணமாம்யஹம்.

தனுசு ராசி:

தனுசு ராசியில் பிறந்தவர்கள் வியாழக்கிழமை தட்சிணாமூர்த்தி கடவுளுக்கு அர்ச்சனை செய்து கீழ்க்கண்ட மந்திரத்தை பாராயணம் செய்து வந்தால் சகல நன்மைகள் உண்டாகும்.

ஓம் ஐம் க்லீம் பிரஹஸ்பதயே நம:

மகர ராசி

மகர ராசியில் பிறந்தவர்கள் சனிக்கிழமை விரதம் இருந்து சனீஸ்வர பகவானுக்கு சகஸ்ரநாம அர்ச்சனை செய்து, கீழ்க்கண்ட மந்திரத்தை பாராயணம் செய்து
வந்தால் சகல காரியங்களும் சித்தி அடையும்.

ஓம் ஐம் ஹ்ரீம் ஸ்ரீம் சனீஸ்வராய நம:

கும்ப ராசி:

கும்ப ராசியில் பிறந்தவர்கள் ஒவ்வொரு வாரமும் சனிக்கிழமை ஆஞ்சநேயருக்கு அர்ச்சனை செய்து கீழ்க்கண்ட மந்திரத்தை பாராயணம் செய்து வந்தால்
நல்ல பலன்கள் உண்டாகும்.

ஓம் ஸ்ரீம் ஸ்ரீ உபேந்திராய அச்சுதாய நமோநம:

மீன ராசி:

மீன ராசியில் பிறந்தவர்கள் ஒவ்வொரு

வியாழக்கிழமை சிவபெருமானுக்கு சகஸ்ரநாம அர்ச்சனை செய்து, கீழ்க்கண்ட மந்திரத்தை பாராயணம் செய்து வந்தால் துன்பங்கள் நீங்கும்.

ஓம் க்லீம் ஸ்ரீ உத்ராய உத்தாரணே நம:

Bhismaknagar Fort

Bhismaknagar is the pilgrim place for the IduMishmis. They are the nascent of the tribal groups of Arunachal Pradesh. Bhismaknagar is one the prevalent archeological site and the most hallowed place in Arunachal Pradesh. This place experiences copious visitors every year. An emblem of historical opulence and indicates the extraordinary and classical civilization of Bhismaknagar Arunachal Pradesh.
The Bhismaknagar Fort 30 km away from Roing that was constructed in the 8th century BC and is sited in the Dibang Valley District.
If to be alleged this place was under the clench of the Chutiyas from 12th to 16th centuries BC. The prior shreds of this place throws nimble on the quarries of this town. This town voices for the Catholic spirit of ancient Indians and the bestowal by the Idus made to the synthetic fabric of Indian culture. The manner in which Bhismaknagar has blossom its race to revitalize the customary ethos along with the espousal of its reformism has made this place a center of resurgence.
The Archeological Department of India has very well retained and preserved the monument and it has been affirmed as a secured monument.

Architecture
Fabricated from the burnt bricks gave this fort an impressive and remarkable top view and thus explores the dexterity of people of ancient era. This fort can still be signified as an astonishing work of art.
Extended over an area of 1860 square meters this fort displays three halls, six ingresses and two extension rooms. The architecture of the fort displays the primeval culture. While quarrying the fort the enormous pieces of work of art like potteries, terracotta figurines, terracotta plaques and decorative tiles were preserved.

Sela pass- INDIA

The Sela Pass (more appropriately called Se La, as La means Pass) is the high-altitude mountain pass located in Tawang District of Arunachal Pradesh state of India. It has an elevation of 4170 m (13,700 ft). connects the Buddhist city of Tawang Town to Tezpur and Guwahati and is the main road connecting Tawang with the rest of India.

This place is snowed in most of the year and offers excellent and heavenly views all year round. This part of the Eastern Himalayan range is pretty special for the Buddhists as it is believed that about 101 lakes exist in and around Sela pass and each of these lakes has a huge religious significance for the Buddhist community.Very close to the Pass is the beautiful Sela Lake (sometimes called Paradise Lake because of its beauty), which could be fully or partially frozen in winter

Legend:

According to legend, a sepoy of the Indian Army named Jaswant Singh Rawat fought alone against the Chinese soldiers near the pass during the 1962 Sino-Indian War. A tribal woman who had brought food and water to him is said to have killed herself upon seeing the dead body of Jaswant Singh rawath . Singh was posthumously awarded the Maha Vir Chakra for his courage

A Forgotten Hero-Tsangyang Gyatso ( 6th Dalai Lama )

Tsangyang Gyatso (1 March 1683 – 15 November 1706) was the sixth Dalai Lama. He was a Monpa by ethnicity and was born at Urgelling Monastery, 5 km from Tawang, India and not far from the large Tawang Monastery in the northwestern part of present-day Arunachal Pradesh in India (claimed by China as South Tibet).

He led a playboy lifestyle and disappeared, near Kokonor probably murdered on his way to Beijing in 1706. Tsangyang Gyatso composed poems and songs that are not only still immensely popular in modern day Tibet but(as translated versions) have also gained significant popularity all across China .

As a Dalai Lama, Tsangyang had composed excellent works of songs and poems, but often went against the principles of the Gelug School of Tibetan Buddhism. For example, he decided to give his Getsul vow to the Panchen Lama Lobsang Yeshi Palsangpo at eighteen, instead of taking the usual Gelong.
The Panchen Lama, who was the abbot of Tashi Lhunpo Monastery, and Prince Lhazang, the younger brother of the Po Gyalpo Wangyal, persuaded him not to do so.
Tsangyang Gyatso, enjoyed a lifestyle that included drinking, the company of women and men, and writing love songs. He visited Lobsang Yeshe, the Fifth Panchen Lama, in Shigatse and requesting his forgiveness, renounced the vows of a novice monk. He ordered the building of the Tromzikhang palace in Barkhor, Lhasa.
Tsangyang Gyatso had always rejected life as a monk, although this did not mean the abdication of his position as the Dalai Lama. Wearing the clothes of a normal layman and preferring to walk than to ride a horse or use the state palanquin, Tsangyang only kept the temporal prerogatives of the Dalai Lama. He also visited the parks and spent nights in the streets of Lhasa, drinking wine, singing songs and having amorous relations with girls. Tsangyang retreated to live in a tent in the park near the northern escarpment of Potala. Tsangyang finally gave up his discourses in public parks and places in 1702, which he had been required to do as part of his training.

Using the Dalai Lama's behaviour as an excuse, Lhazang Khan, the king of the Qośot or Khoshut Mongols, killed the regent, and kidnapped the Sixth Dalai Lama who was killed or died (and/or achieved nirvana and some believe can still be met as if alive), soon after on the way to China .

Tsangyang was succeeded by Kelzang Gyatso who was born in Lithang.

A Forgotten Hero-Mamtur Jamoh

Forgotten fighter of Arunachal

Pasighat, Aug. 13: Matmur Jamoh carries his name with pride steeped in history that is over a century old, a pride that is rekindled particularly on certain occasions. Like Independence Day, for instance.

A man by the same name had killed British assistant political officer of the time, Noel Williamson, at Komsing village, while another band of his followers killed one Dr Gregorson at Pangi, both in East Siang district of Arunachal Pradesh, on March 31, 1911.

The village chief of Yagrung, nearly 20km from here, had at last avenged the humiliation he had suffered at the hands of Williamson two years before the twin strikes by the Adi warriors he led.

“He was my great, great grandfather,” Matmur says of the braveheart, removed from each other by three generations.

“I remember him each time the country celebrates Independence Day. He did not like the British supremacy and their interference in the lives of his people,” Matmur says.

Some things rankle, though.

For one, work is yet to begin on the war memorial at Komsing promised by former governor J.J. Singh.

Official recognition has not come either, though Jamoh has etched his name in the hearts of the Arunachalees.

Matmur said the brave warrior had died in obscurity and very few records were available of his last days at Cellular Jail, where he was sent after he surrendered, along with some others a few months later, unable to hide any longer in the face of an intense operation called the Abor Expedition of 1911-12.

Narrating the events leading to the killing of the two Britishers, he said in 1909, Williamson, accompanied by Col D.M. Lumsden and Rev. W.L.B. Jackson, visited Kebang village.

On their return journey to Sadiya, they planned to halt at Kemi-Tolon (currently known as Yagrung). Accordingly, a message was sent to the Yagrung village chief Jamoh to make necessary arrangements.

“He refused to oblige because he disliked the British supremacy and interference of the white man in their free life. Williamson felt insulted and assaulted Jamoh in the presence of the villagers,” his grandson said.

After two years, on March 20, 1911, accompanied by Dr Gregorson (medical officer), Williamson revisited Pasighat en route to Komsing. But at Sissan, most of the porters fell sick, forcing Gregorson to halt while Williamson went ahead to Komsing.

On receiving information, Jamoh gathered young warriors and decided to resist the British expedition team.

They chalked out a plan to teach a lesson to the “arrogant” Britishers. They followed Williamson and Gregorson in two groups at Sisen and Komsing.

On March 31, 1911, the warriors deputed by Jamoh from Kebang, Pangi and Sisen villages attacked Gregorson’s camp at Sisen and killed him, along with his escorts and porters.

At Komsing, another group headed by Jamoh killed Williamson the same day.

“The retaliation was swift and brutal. October 1911 was the toughest time for the great Adi warriors. The Abor Expedition was undertaken by Maj. Gen. Hamilton Bower in order to avenge the killings. Bower attacked Adi habitations looking to punish Jamoh and his friends. His wife Yasi and son Matkep were tortured. Jamoh, who was forced to go into hiding in Yagrung area, had no option but to surrender,” Matmur said.

In 2005, Arunachal education minister Bosiram Siram visited Cellular Jail in the Andamans where political prisoners from the mainland were interned. But the authorities were unable to provide any records about the brave hero.

Siram told The Telegraph today that work on the war memorial would begin soon and the state government was also working on plans to accord recognition to those who gave their lives for the country.

Some Less known faces in Indian History.We are not taught about them in schools,how will children connect with North-Easterns?This is one of the major reasons for racism here in India.

Team BAUS Salutes this hero.

A Forgotten Hero-Talom Rukbo

Talom Rukbo was the father of Donyi-Polo, a revivalist religious movement based in Arunachal Pradesh which attempts to reconstruct Tani (Adi) animist spirituality.
He has criticized Christian missionaries for fraudulent conversion practices in the Northeast of India.
Because of his contribution to the Adivasi way of life, Rukbo has been named one of the inspirations for the Vanavasi Kalyan Ashram project run by the Rashtriya Swayamsevak Sangh : RSS

Donyi-Polo (or Donyi Polo, Donyi-Poloism) is an Animist religion. "Donyi-Polo" translates literally to "Sun-Moon", where Sun and Moon represent female and male energy forces respectively.

What is Yoga Nidra ( Yoga Sleep) ?

Lord Shiva in the ancient World:

Shaivism has been the main form of Hinduism which was widely practiced out of the borders of India in prehistoric ancient times. Most religious anthropologists and Indologists believe today that Lord Shiva’s worship was most probably the most ancient form of worship. Alain Danielou, a noted French historian and Indologist, writes, “Up to then (second millennium BC), civilization had been largely uniform, stretching from India as far as Western Europe. This civilization is known to us only through archeological finds and the meager information surviving in myths, popular religion, and customs. The main religion of this culture, the source of all later civilizations, was Shaivism, which arose around 6000 BCE with a tradition that has been uninterrupted only in India. The beliefs of this first great religion periodically reappear in popular tradition, since it is first and foremost a religion of the people…Shivite myths and rites form the substrate of all subsequent religions, as for example the Egyptian myths and cult of Osiris, the Dionysian and Bacchic legends and rites of Greece and Rome, the cult of the Minotaur in Crete, the Islamic Dhikr practices, or the carnivals and traditional bull races in Europe today.” (“The Hindu Temple: Deification of Eroticism” by Alian Danielou) If someone wishes to go to deeper into the beautiful teachings of Shaivism, a study of Kashmiri, Nepalese and Balinese Shaivism is essential. According to Sanderson, “Kashmir, Nepal and Bali were ‘cultural zones’ which received their Saivism independently. Features that they share are therefore very unlikely not to have been found in their common source and, moreover, in other zones that received the religion, such as Kambujadesa [i.e. Cambodia]’.
Pics:
1. Pandrethan Shiva Temple, Shrinagar, Kashmir.
2. Pashupatinath Shiva Temple, Kathmandu, Nepal.
3. Balinese Shiva Temple, Pura Besakih, Bali (Indonesia).
4. Shivalingam at Ankorvat Temple Complex, Cambodia.
5. Grand Shiva Temple at Prambanan, Java (Indonesia).
6-7. Most probably the most ancient depiction of Lord Shiva as Pashupati on two Indus Valley Seals.

Brief History of AruncahalPradesh

The history of pre-modern Arunachal Pradesh remains shrouded in mystery. Oral histories possessed to this day by many Arunachali tribes of Tibeto-Burman stock are much richer and point unambiguously to a northern origin in modern-day Tibet. Again corroboration remains difficult. From the point of view of material culture it is clear that most indigenous Arunachali groups align with Burma-area hill tribals, a fact that could either be explainable in terms of a northern Burmese origin or from westward cultural diffusion.
From the same perspective the most unusual Arunachali group by far is the Puroik/Sulung, whose traditional staple food is called "tasey" or "taase" made from sago palm and whose primary traditional productive strategy is foraging. While speculatively considered a Tibeto-Burman population, the uniqueness of Puroik culture and language may well represent a tenuous reflection of a distant and all but unknown pre-Tibeto-Burman, Tai and Indo-Aryan past.
According to the Arunachal Pradesh government, the Hindu texts Kalika Purana and Mahabharata mention the region as the Prabhu Mountains of the Puranas, and where sage Parashuram washed away sins, the sage Vyasa meditated, King Bhishmaka founded his kingdom, and Lord Krishna married his consort Rukmini.
Recorded history from an outside perspective only became available in the Ahom chronicles of the 16th century. The Monpa and Sherdukpen do keep historical records of the existence of local chiefdoms in the northwest as well. Northwestern parts of this area came under the control of the Monpa kingdom of Monyul, which flourished between 500 B.C. and 600 A.D. This region then came under the loose control of Tibet and Bhutan, especially in the Northern areas. The remaining parts of the state, especially those bordering Myanmar, came under the titular control of the Ahom and the Assamese until the annexation of India by the British in 1858. However, most Arunachali tribes remained in practice largely autonomous up until Indian independence and the formalisation of indigenous administration in 1947.
Recent excavations of ruins of Hindu temples such as the 14th century Malinithan at the foot of the Siang hills in West Siang are somewhat automatically associated with the ancient history of Arunachal Pradesh, inasmuch as they fall within its modern-day political borders. However, such temples are generally south-facing, never occur more than a few kilometres from the Assam plains area, and are perhaps more likely to have been associated with Assam plains-based rather than indigenous Arunachali populations. Another notable heritage site, Bhismaknagar, has led to suggestions that the Idu (Mishmi) had an advanced culture and administration in pre-historical times. Again, however, no evidence directly associates Bhismaknagar with this or any other known culture. The third heritage site, the 400-year-old Tawang Monastery in the extreme north-west of the state, provides some historical evidence of the Buddhist tribal people. The sixth Dalai Lama Tsangyang Gyatso was born in Tawang.

Drawing of McMahon line

British map published in 1909 showing the Indo-Tibetan traditional border (eastern section on the top right)
In 1913–1914 representatives of China, Tibet and Britain negotiated a treaty in India: the Simla Accord. This treaty's objective was to define the borders between Inner and Outer Tibet as well as between Outer Tibet and British India. British administrator, Sir Henry McMahon, drew up the 550 miles (890 km) McMahon Line as the border between British India and Outer Tibet during the Simla Conference. The Tibetan and British representatives at the conference agreed to the line and Tibet ceded Tawang and other Tibetan areas to the British Empire. The Chinese representative had no problems with the border between British India and Outer Tibet; however on the issue of the border between Outer Tibet and Inner Tibet the talks broke down. Thus, the Chinese representative refused to accept the agreement and walked out.[citation needed] The Tibetan Government and British Government went ahead with the Simla Agreement and declared that the benefits of other articles of this treaty would not be bestowed on China as long as it stays out of the purview.The Chinese position was that Tibet was not independent from China, so Tibet could not have independently signed treaties, and per the Anglo-Chinese (1906) and Anglo-Russian (1907) conventions, any such agreement was invalid without Chinese assent.
Simla was initially rejected by the Government of India as incompatible with the 1907 Anglo-Russian Convention. However, this agreement (Anglo-Russian Convention) was renounced by Russia and Britain jointly in 1921. However, with the collapse of Chinese power in Tibet, the line had no serious challenges as Tibet had signed the convention, therefore it was forgotten to the extent that no new maps were published until 1935, when civil service officer Olaf Caroe called attention to this issue. The Survey of India published a map showing the McMahon Line as the official boundary in 1937.[citation needed] In 1938, the British finally published the Simla Convention as a bilateral accord two decades after the Simla Conference; in 1938 the Survey of India published a detailed map showing Tawang as part of North-East Frontier Agency. In 1944 Britain established administrations in the area, from Dirang Dzong in the west to Walong in the east. Tibet, however, altered its position on the McMahon Line in late 1947 when the Tibetan government wrote a note presented to the newly independent Indian Ministry of External Affairs laying claims to (Tawang) south of the McMahon Line.[The situation developed further as India became independent and the People's Republic of China was established in 1949. In November 1950, with the PRC poised to take over Tibet, India unilaterally declared that the McMahon Line is the boundary—and, in 1951, forced the last remnants of Tibetan administration out of the Tawang area. The PRC has never recognised the McMahon Line, and claims Tawang on behalf of Tibetans. The 14th Dalai Lama, who led the Tibetan government from 1950 to 1959, was quoted in 2003 as saying that Tawang was "actually part of the Tibetan administration" before the Simla Accord.He clarified his position in 2008, saying that as far as Tibet was concerned "Tawang is part of India". According to the Dalai Lama, "In 1962 during the India-China war, the People's Liberation Army (PLA) already occupied all these areas (Arunachal Pradesh) but they announced a unilateral ceasefire and withdrew, accepting the current international boundary.

We will now skip the war part and straight head into famous personalities Arunachal gave us,this was a Brief History.

PROOF OF MAHABHARATHA

For some time it has been established that there is a very high rate of birth defects and cancer in the area under construction. The levels of radiation there have registered so high on investigators' gauges that the Indian government has now cordoned off the region. Scientists have unearthed an ancient city where evidence shows an atomic blast dating back thousands of years, from 8,000 to 12,000 years, destroyed most of the buildings and probably a half-million people. One researcher estimates that the nuclear bomb used was about the size of the ones dropped on Japan in 1945.

A heavy layer of radioactive ash in Rajasthan, India, covers a three-square mile area, ten miles west of Jodhpur. Scientists are investigating the site, where a housing development was being built.

The Mahabharata clearly describes a catastrophic blast that rocked the continent.

"A single projectile charged with all the power in the Universe…An incandescent column of smoke and flame as bright as 10,000 suns, rose in all its splendor…it was an unknown weapon, an iron thunderbolt, a gigantic messenger of death which reduced to ashes an entire race.

"The corpses were so burned as to be unrecognizable. Their hair and nails fell out, pottery broke without any apparent cause, and the birds turned white.

"After a few hours, all foodstuffs were infected. To escape from this fire, the soldiers threw themselves into the river."

An ancient battle is described in the Drona Parva, a section of the Mahabharata.

"The passage tells of combat where explosions of final weapons decimate entire armies, causing crowds of warriors with steeds and elephants and weapons to be carried away as if they were dry leaves of trees,"

"Instead of mushroom clouds, the writer describes a perpendicular explosion with its billowing smoke clouds as consecutive openings of giant parasols. There are comments about the contamination of food and people's hair falling out."

Sri Veerama Kaliamman Temple, SINGAPORE

நட்சத்திரத்தில் பிறந்தவர்களின்

அசுவினி: செல்வந்தர், புத்திசாலி, விவாதம் செய்பவர், ஆடம்பர பிரியர், பக்திமான்,கல்விமான், பிறருக்கு அறிவுரை சொல்பவர்.

பரணி: நன்றிமிக்கவர், திறமைசாலி, தர்மவான், எதிரிகளை வெல்பவர், அதிர்ஷ்டசாலி, சாதிப்பதில் வல்லவர், வசதியாக வாழ்பவர்.

கார்த்திகை: பக்திமான், மென்மையானவர், செல்வந்தர், கல்வி சுமார், வாழ்க்கைத்தகுதி அதிகம், பழகுவதில் பண்பாளர்.

ரோகிணி: கம்பீரவான், உல்லாசப்பிரியர், கலாரசிகர், ஊர் சுற்றுபவர், செல்வாக்கு மிக்கவர், வசீகரமானவர்.

மிருகசீரிடம்: தைரியசாலி, முன்கோபி, தர்மவான், புத்திசாலி, திறமை மிக்கவர், செல்வம் சேர்ப்பதில் ஆர்வம்.

திருவாதிரை: எளிமை, சாமர்த்தியசாலி, திட்டமிட்டுப் பணி செய்பவர், விவாதத்தில் வல்லவர், சுபநிகழ்ச்சிக்கு தலைமையேற்பவர்.

புனர்பூசம்: கல்விமான், சாதுர்யப் பேச்சு, ஊர்சுற்றுவதில் ஆர்வம், நன்றிமிக்கவர், ஆடம்பரத்தில் நாட்டம்.

பூசம்: பிறரை மதிப்பவர், பக்தியில் நாட்டம், வைராக்கியம் மிக்கவர், நண்பர்களை நேசிப்பவர், புகழ்மிக்கவர், மென்மையானவர்.

ஆயில்யம்: செல்வந்தர், தர்மவான், செலவாளி, ஆடம்பரப்பிரியர், சத்தியவான், நேர்மை மிக்கவர்.

மகம்: ஆராய்ச்சி மனப்பான்மை, கல்வியில் ஆர்வம், தர்மவான், பழக இனிமையானவர், நேர்மையாக நடக்க விரும்புபவர்.

பூரம்: ஒழுக்கமானவர், புத்திசாலி, விவசாயம், வியாபாரத்தில் ஆர்வம், உண்மையானவர், செல்வாக்கு, பேச்சுத்திறன் மிக்கவர்.

உத்திரம்: நாணயமானவர், பக்திமான், நட்புடன் பழகுபவர், நன்றி மறவாதவர், சுகபோகி, உறவினர்களை நேசிப்பவர்.

அஸ்தம்: ஆடை, ஆபரண பிரியர், கல்வியில் ஆர்வம், கலாரசிகர், நகைச்சுவையாகப் பேசுபவர், தாய்மீது பாசம் கொண்டவர், பழக இனியவர்.

சித்திரை: ஊர் சுற்றுவதில் ஆர்வம், கல்விமான், தைரியசாலி, எதிரிமீதும் இரக்கம், சாதிப்பதில் வல்லவர், பரந்த உள்ளம் கொண்டவர்.

சுவாதி: புத்திகூர்மையானவர், யோசித்து செயல்படுபவர், சுகபோகி, பழக இனியவர், நம்பகமானவர், யோகம் மிக்கவர்.

விசாகம்: வியாபார ஆர்வம், சாமர்த்தியசாலி, கலா ரசிகர், தர்மவான், சுறுசுறுப்பானவர், தற்பெருமை கொண்டவர்.

அனுஷம்: நேர்மையானவர், அந்தஸ்து மிக்கவர், அமைதியானவர், ஊர் சுற்றுவதில் ஆர்வம், அரசால் பாராட்டு பெறுபவர்.

கேட்டை: கல்வியில் ஆர்வம், துணிச்சலானவர், குறும்பு செய்வதில் வல்லவர், முன்கோபி, சாமர்த்தியசாலி, புகழ் மிக்கவர்.

மூலம்: சுறுசுறுப்பானவர், கல்வியாளர், உடல்பலம் மிக்கவர், நீதிமான், புகழ்விரும்பி, அடக்கமிக்கவர்.

பூராடம்: சுகபோகி, செல்வாக்குமிக்கவர், பிடிவாதக்காரர், வாக்குவாதத்தில் வல்லவர், கடமையில் ஆர்வம் கொண்டவர்.

உத்திராடம்: தைரியசாலி, கலையில் ஆர்வம், பொறுமைசாலி, நினைத்ததை சாதிப்பவர், சாதுர்யமாகப் பேசுபவர்.

திருவோணம்: பக்திமான், சமூகசேவகர், சொத்துசுகம் கொண்டவர், பிறரை மதிப்பவர், உதவுவதில் வல்லவர்.

அவிட்டம்: கம்பீரமானவர், செல்வாக்கு மிக்கவர், தைரியசாலி, முன்கோபி, மனைவியை நேசிப்பவர், கடமையில் ஆர்வம் கொண்டவர்.

சதயம்: வசீகரமானவர், செல்வந்தர், பொறுமைசாலி, முன்யோசனை கொண்டவர், திறமையாக செயல்படுபவர், ஒழுக்கமானவர்.

பூரட்டாதி: மன திடமானவர், பலசாலி, சுகபோகி, பழக இனியவர், தொழிலில் ஆர்வம் மிக்கவர், குடும்பத்தை நேசிப்பவர்.

உத்திரட்டாதி: கல்வியாளர், சாதுர்யமாகப் பேசுபவர், ஆபரணபிரியர், பக்திமான், கடமையில் ஆர்வம் மிக்கவர்.

ரேவதி: தைரியசாலி, நேர்மையானவர், எதிரியை வெல்பவர், சுகபோகத்தில் நாட்டம், தற்புகழ்ச்சி விரும்புபவர், பழக இனியவர்..

Belum Caves

is the second largest cave in Indian subcontinent and the longest caves in plains of Indian Subcontinent, known for its stalactite and stalagmite formations. Belum Caves have long passages, spacious chambers, fresh water galleries and siphons. It is a natural underground cave formed by the constant flow of underground water. The caves reach its deepest point (150 feet from entrance level) at the point known as Pataalaganga. Belum Caves derives its name from "Bilum" Sanskrit word for caves. In Telugu language, it is called Belum Guhalu. Belum Caves has a length of 3229 metres, making it the second largest natural caves in Indian Subcontinent.

Belum Caves are geologically and historically important caves. There are indications that Jains and Buddhists monks occupied these caves centuries ago. Many Buddhists relics were found inside the caves. These relics are now housed in Museum at Ananthapur.
Archaeological survey of India (ASI) also found remnants of vessels, etc. of pre-Buddhist era and has dated the remnants of vessels found in the caves to 4500 BC.

Nagarjuna Sagar Dam

Nagarjuna Sagar Dam is a masonry dam on the Krishna River at Nagarjuna Sagar in the border of Guntur and Nalgonda districts of Andhra Pradesh State, India. The construction duration of the dam was between the years of 1955 and 1967. The dam created a water reservoir whose capacity is 11,472 million cubic metres. The dam is 490 ft (150 m). tall and 1.6 km long with 26 gates which are 42 ft (13 m). wide and 45 ft (14 m). tall.Nagarjuna Sagar was the earliest in the series of large infrastructure projects initiated for the Green Revolution in India; it also is one of the earliest multi-purpose irrigation and hydro-electric projects in India. It is the LARGEST MASONRY DAM IN THE WORLD.

The construction of the dam submerged an ancient Buddhist settlement, Nagarjunakonda, which was the capital of the Ikshvaku dynasty in the 1st and 2nd centuries, the successors of the Satavahanas in the Eastern Deccan. Excavations here had yielded 30 Buddhist monasteries, as well as art works and inscriptions of great historical importance. In advance of the reservoir's flooding, monuments were dug up and relocated. Some were moved to Nagarjuna's Hill, now an island in the middle of the reservoir. Others were moved to the mainland.

Charminar

This place dosnt require any introduction.We all know about it.
The Charminar, built in 1591 CE, is a monument and mosque located in Hyderabad, Andhra Pradesh, India. The landmark has become a global icon of Hyderabad, listed among the most recognized structures of Indi

Golkonda Fort:

Golkonda, also known as Golconda or Golla konda ("shepherd's hill"), a ruined fort of Southern India and capital of medieval Golconda Sultanate (c.1518–1687), is situated 11 km west of Hyderabad.

The Golkonda Fort used to have a vault where once the famous Kohinoor and Hope diamonds were stored along with other diamonds.
Golkonda was once renowned for the diamonds found on the south-east at Kollur Mine near Kollur (modern day Guntur district), Paritala (modern day Krishna district) and cut in the city during the Kakatiya reign. At that time, India had the only known diamond mines in the world.)

Undavalli Caves

The Undavalli Caves , an example of Indian rock-cut architecture and a finest testimonial of ancient vishwakarma sthapathis, are located in the village of Undavalli in Tadepalle Mandal in Guntur District, near the southern bank of the Krishna River, in the state of Andhra Pradesh, India.

These caves have been carved out of solid sandsone on a hillside in the 4th to 5th centuries A.D.] There are several caves. The best known and largest one has four stories with a huge unknown recreated statue reclining posture sculpted from a single block of granite inside the second floor. Originally a Jain cave resembling architecture of Udayagiri and Khandgiri. Main cave belongs to the earliest examples of Gupta architecture, primarily primitive rock-cut monastery cells carved into the sandstone hills.Initially caves were shaped as a Jain abode and the first floor still retains style of abode of Jain ascetics vihara including Thirthankara sculptures.
The first level of the cave in carved in to the vihara includes Buddhist art work. This site served as the Bhikkhu monastic complex during ancient period.
The walls of the caves display sculptures carved by skilled craftsmen.

There are many other notable cave systems in Andhra :Borra Caves and Yaganti Caves

Kalamkari Paintings:

Kalamkari is a type of hand-painted or block-printed cotton textile, produced in parts of India. The word is derived from the Persian words kalam (pen) and kari (craftmanship), meaning drawing with a pen.
The Machilipatnam Kalamkari craft made at Pedana near by Machilipatnam in Krishna district, Andhra Pradesh.

There are two distinctive styles of kalamkari art in India - one, the Srikalahasti style and the other, the Machilipatnam style of art. The Srikalahasti style of Kalamkari, wherein the "kalam" or pen is used for free hand drawing of the subject and filling in the colours, is entirely hand worked. This style flowered around temples and their patronage and so had an almost religious identity - scrolls, temple hangings, chariot banners and the like, depicted deities and scenes taken from the great Hindu epics - Ramayana. Mahabarata, Puranas and the mythological classics. This style owes its present status to Smt. Kamaladevi Chattopadhayay who popularized the art as the first Chairperson of the All India Handicrafts Board. Only natural dyes are used in Kalamkari and it involves seventeen painstaking steps.

எப்படி எல்லாம் சாப்பிடக் கூடாது

கேட்பார்கள் என்றால், நம் பிள்ளைகளுக்கு சொல்லலாம்....
கிடந்து உண்ணார்; நின்று உண்ணார்; வெள்ளிடையும் உண்ணார்;
சிறந்து மிக உண்ணார்; கட்டில்மேல் உண்ணார்;
இறந்து, ஒன்றும் தின்னற்க, நின்று!

கிடந்து உண்ணார்; = படுத்துக் கொண்டு சாப்பிடக் கூடாது

நின்று உண்ணார் = நின்று கொண்டு சாப்பிடக் கூடாது (generally, fast food center களில் சாப்பிடக் கூடாது)

வெள்ளிடையும் உண்ணார் = வெட்ட வெளியில் இருந்து சாப்பிடக் கூடாது

சிறந்து மிக உண்ணார்; = நல்லா இருக்கிறது என்பதற்காக, நிறைய சாப்பிடக் கூடாது

கட்டில்மேல் உண்ணார் = படுக்கை அறையில் சாப்பிடக் கூடாது

இறந்து = ஒரு முறை இல்லாமல் (நேரம் காலம் பார்க்காமல்)

ஒன்றும் தின்னற்க, நின்று! = ஒன்றும் சாப்பிடக் கூடாது

கொஞ்சம் மாத்தி சொல்லுவதாய் இருந்தால்,

உட்கார்ந்து சாப்பிடனும், அளவோட சாப்பிடனும், நேரம் காலம் அறிந்து சாப்பிடனும், சரியான இடத்தில இருந்த உணவு உண்ண வேண்டும்....
சைவநீதி விளங்குக உலகமெல்லாம் .

Lord Shiva - VIDYA YOGA ASHRAM , Brazil

. Led by SatGuru Swami VyaghraYogi Gammaji, the lineage of Swami Vyaghrananda Pashupati Bhagwn and Munirishi Saddhu! Jay Guruji! Om Namah Shivaya!

HANUMAN TEMPLE at PHILLAUR, PUNJAB

Hindu temple in Ulan Bator , Mongolia

Bhaskaracharya-Discovered Law of Gravity

The beauty of Sanskrit language is that the ‘word’ itself explains its meaning and definition. The Sanskrit term for gravity is ‘Gurutvakarshan’ (गुरुत्वाकर्षण) which is an amalgam of Guru-tva-akarshan. Guru means big (also master), ‘tva’ comes from ‘tvam’ means ‘you’ and ‘Akarshan’ means to be attracted, thus the meaning of Gurutvakarshan is to attract by big (master). Even if we look further it explains that the bigger object have the high gravitational force which attracts the smaller object (which has low gravitational force).

Now to the ancient scriptures:

“YadA suryamamun divi shukram jyotiradhArayah, maditte vishva bhuvanAni yemire"
[Rigveda 8:12:30]

It means ‘Oh Indra (all sustaining Lord) through establishing the all illuminating and powerful sun you maintain control over all cosmic bodies through mutual forces.’
This demonstrates that all the constellations are maintained and controlled by mutual energy.

Savita Yantraih Prithiveem Aramnaat Dyaam Andahat Atoorte Baddham Ashwam Iv Adhukshat
[Rig Veda 10.149.1]

It means “The sun has tied Earth and other planets through attraction and moves them around itself as if a trainer moves newly trained horses around itself holding their reins.”

The gravitational effect of solar system makes the earth stable also mentioned in Rig Veda 1-103-2, 1-115-4 and 5-81-2.

In Surya Siddhanta, dated 400-500 AD, the ancient Hindu astronomer Bhaskaracharya states-

“madhye samantandasya bhugolo vyomni tisthati
bibhranah paramam saktim brahmano dharanatmikam”
[Surya Sidhantha 12th chapter 32 sloka]

This means: “In the midst of universe (Brahmanda), the spherical earth stands firm in the space, because of the dharanatmika sakti, Earth is standing firm in the space without falling away.”

“akrsta saktisca mahi taya yat svastham guru svabhimukham svasaktya
akrsyate tatpatativa bhati same samantat kva patatviyam khe”
[Sidhanta Shiromani, Bhuvanakosa, 6th sloka]

This means: "Objects fall on the earth due to a force of attraction by the earth. Therefore, the earth, planets, constellations, moon, and sun are held in orbit due to this force."

Even before that the famous Indian mathematician Brahmagupta, in the 7th century had said about gravity that "Bodies fall towards the Earth as it is in the nature of the Earth to attract bodies, just as it is in the nature of water to flow". – Brahmasphuta Siddhanta.

About a hundred years before Brahmagupta, another astronomer, Varahamihira had claimed for the first time perhaps that there should be a force which might be keeping bodies stuck to the Earth, and also keeping heavenly bodies in their determined places. Thus the concept of the existence of some attractive force that governs the falling of objects to the Earth and their remaining stationary after having once fallen; as also determining the positions which heavenly bodies occupy, was recognized. It was also recognized that this force is attractive force.

Approximately 1200 years later (1687 AD) after Bhaskaracharya , Sir Isaac Newton rediscovered this phenomenon and called it the Law of Gravity.

Hanging Pillars

Lepakshi is a small town in Ananthpur district of Andhra Pradesh state. The most interesting thing about Lepakshi is its hanging pillar. A pillar which is attached with the ceiling but not to the floor. The pillar is at Veerabhadra temple. It is famous as Aakasha Sthambha (floating pillar), though it is a hanging pillar and not a floating pillar. One can easily pass a cloth between the underside of the pillar and the floor.

Hearsay is that the British were fascinated by this pillar as to how it can be in a ‘suspended’ state. They probably tried to see whether it was really suspended & whether the pillar moved when pushed. As a result of these ‘experiments’, as the story goes, all other pillars of the temple became tilted one way or the other.There is a similar pillar in Kotai Siva temple in Dharmapuri, Tamil Nadu also

Yaganti Nandi of Andhra (size of the Nandi has increasing)

The devotees believe that the Nandi idol in front of the temple is continuously increasing its size. The locals say that the idol was initially much smaller than its present size. They say that certain experimentation was carried out on this idol and it was said that the type of rock out of which the idol is carved has a growing or enlarging nature associated with it. As per Archaeological Survey of India the rock grows at the rate of 1 inch per 20 years (10 mm per 8 years).

It is said that people used to do Pradakshinas (rounds) around it in the past. The temple staff has already removed one pillar as the ed.According to Potuluri Veera Brahmendra swamy, the Basavanna (stone nandi) of Yaganti will come alive and shout when Kali Yuga ends.