விளாம்பழம்

விளாம்பழம் பல வியாதிகளை குணப்படுத்தும் சிறந்த பழமாகும். இதில் இரும்பு சத்தும், சுண்ணாம்புச் சத்தும், வைட்டமின் ஏ சத்தும் உள்ளது. இப்பழத்துடன் வெல்லம் சேர்த்து பிசைந்து 21 நாட்கள் சாப்பிட்டு வந்தால் பித்தம் சம்மந்தமான அனைத்து கோளாறுகளும் குணமாகும்.

பித்தத்தால் தலை வலி, கண்பார்வை மங்கல், காலையில் மஞ்சளாக வாந்தி எடுத்தல், சதா வாயில் கசப்பு, பித்த கிறுகிறுப்பு, கை கால்களில் அதிக வேர்வை, பித்தம் காரணமாக இளநரை, நாவில் ருசி உணர்வு அற்றநிலை இவைகளை விளாம் பழம் குணப் படுத்தும்.

விளாம்பழத்திற்கு ரத்தத்தில் கலக்கும் நோய் அணுக்களை சாகடிக்கும் திறன் உண்டு. எனவே எந்த நோயும் தாக்காமல் பாதுகாக் கும். அஜீரண குறைபாட்டை போக்கி பசியை உண்டுபண்ணும் ஆற்றலும் விளாம்பழத்திற்கு உண்டு. முதியவர்களின் பல் உறுதி இழப்பிற்கு விளாம்பழம் நல்ல மருந்து

புற்று நோய் அபாயத்தை தடுக்கும் கறிவேப்பிலை

உணவின் வாசனையை அதிகரிக்கத்தான் கறிவேப்பிலை பயன்படுகிறது என்று பலர் கருதுகின்றனர். இதனால் தான் சாப்பிடும்போது உணவில் கிடக்கும் கறிவேப்பிலையை எடுத்து கீழே போட்டு விடுகிறார்கள். ஆனால் இனிமேல் இப்படிச் செய்யாதீர்கள். ஏனெனில் கறிவேப்பிலையில் பல்வேறு மருத்துவ குணங்கள் இருப்பதாக சமீபத்திய ஆய்வுகள் மூலம் தெரிய வந்துள்ளது.

கறிவேப்பிலையின் தாவரப்பெயர் முரையா கோய்னிஜா. இது ருட்டேசி என்ற தாவரக் குடும்பத்தை சேர்ந்தது. கறிவேப்பிலையில் வைட்டமின் ஏ, பி, சி, கால்சியம் போன்றவைகள் உள்ளன. மேலும் கறிவேப்பிலையில் கோயினிஜாக், குளுகோசைட், ஒலியோரெசின், ஆஸ்பர்ஜான் சொரின், ஆஸ்பார்டிக் அமிலம், அயாமைன், புரோலைன் போன்ற அமினோ அமிலங்கள் உள்ளது. இவைகள் தான் கறிவேப்பிலைக்கு இனிய மணத்தை தருகிறது. பல மருத்துவ குணங்களையும் வெளிப்படுத்துகிறது.

இந்திய சமையலில் வாசனைக்கு சேர்க்கப்படும் மசாலா அயிட்டமான கறிவேப்பிலை புற்றுநோயை ஆரம்பித்திலேயே கொல்லும் ஆற்றல் உடையது என்பதை அண்மையில் ஆஸ்திரேலிய உணவியல் அறிஞர்கள் கண்டறிந்துள்ளனர்.

நியூட்ரிசன் சைன்டிஸ்ட் ஆப் சிசைய்ரோ என்பது ஆஸ்திரேலியாவின் மிகப்பெரிய மருத்துவ ஆராய்ச்சி நிறுவனம். மசாலாப் பொருட்கள் நல்ல வாசனை உடையது மட்டுமல்ல அது பல மருத்துவ குணங்களை கொண்டது என்பதை அந்நிறுவனம் கண்டறிந்துள்ளது.

இந்நிறுவன தலைமை ஆராய்ச்சியாளர் லனேகோபியாக் கறிவேப்பிலை சிறந்த ஆண்டி ஆக்ஸிடென்டாக இயங்குகிறது என்கிறார். இது புற்றுநோய், இதய நோய்களை குறைக்கும் ஆற்றல் கொண்டது. மேலும் கறிவேப்பிலையால் ஞாபக சக்தி எளிதில் கிடைக்கிறது என்கிறார் இவர்.

கறிவேப்பிலையிலிருந்து எண்ணை எடுத்து அதை நுரையீரல், இருதயம், கண்நோய்களுக்கு தலைக்கு தேய்க்கும் எண்ணையாக பயன்படுத்தலாம் என இங்கிலாந்தில் உள்ள வேளாண் மருத்துவ ஆராய்ச்சி நிலையம் தெரிவித்துள்ளது.

சாதாரணமாக 100 கிராம் கறிவேப்பிலையை அரைத்து சாற்றை எடுத்து 100 கிராம் தேங்காய் எண்ணையில் கலந்து இதமான சூட்டில் ஈரப்பதம் நீங்கும் வரை காய்ச்சி தினசரி தலைக்கு தேய்த்து வந்தால் உடல் உஷ்ணம் மங்கும். பரம்பரை நரை வராது. கண்பார்வை குறைவு ஏற்படாது. கறிவேப்பிலையை அரைத்து சாப்பிட்டால் நுரையீரல், இருதய சம்பந்தப்பட்ட ரத்த சம்பந்தப்பட்ட நோய்கள் வருவது குறையும் என்கிறது இந்நிறுவனம்.

திருவனந்தபுரத்திலுள்ள கேரளா யூனிவர் சிட்டியில் கறிவேப்பிலையையும், கடுகையும் தாளிக்க பயன்படுத்தினால் அதனால் நன்மை உண்டா? என்பது பற்றி ஆராய்ந்தார்கள் மருத்துவ குழுவினர். அதில் கறிவேப்பிலையும், கடுகும் சேர்ந்து நமது திசுக்களை அழிவிலிருந்து பாதுகாக்கிறது என்பது தெரிய வந்தது. மேலும் பிரிரேடிக்கல்ஸ் உருவாவதையும் தடுக்கிறது. பிரிரேடிக்கல்ஸ் உருவாவதால்தான் டி.என்.ஏ. பாதிக்கிறது. செல்களிலுள்ள புரோட்டின் அழிகிறது. விளைவு கேன்சர், வாதநோய்கள் தோன்றுகின்றன. தாளிதம் செய்யும்போது நாம் பயன்படுத்தும் கறிவேப்பிலையும், கடுகும் பிரிரேடிக்கல்ஸ் உருவாவதை தடுப்பதாக ஆய்வில் கண்டறிந்துள்ளனர்.

இதுதவிர நீரிழிவு நோயாளிகள் காலையில் 10 கறிவேப்பிலை இலையையும், மாலையில் 10 இலையையும் பறித்த உடனேயே வாயில் போட்டு மென்று சாற்றை விழுங்கி வந்தால் மாத்திரை சாப்பிடும் அளவை பாதியாக குறைத்து விடலாம் என்கிறார்கள் மருத்துவர்கள்.

தினசரி வெறும் வயிற்றில் கறிவேப்பிலை இலையை 3 மாதங்கள் சாப்பிட்டு வந்தால் நீரிழிவால் உடல் கனமாவது குறைக்கப்படும். சிறுநீரில் சர்க்கரை வெளியேறுவதும் முற்றிலும் தடை செய்யப்படும். கறிவேப்பிலை ரத்தத்தில் இருக்கும் கொழுப்பை குறைக்கவும், அறிவை பெருக்கவும் உதவுகிறது. கறிவேப்பிலையை பச்சையாகவே மென்று தின்றால் குரல் இனிமையாகும். சளியும் குறையும் என்கிறார்கள் மருத்துவர்கள்.

இந்தியன் கவுன்சில் ஆப் மெடிகல் தினமும் 170 கிராம் காய்கறிகளை சாப்பிட சிபாரிசு செய்கிறது. 75 - 125 கிராம் கீரைகளையும் சாப்பிட சிபாரிசு செய்கிறது. 170 கிராம் காய்கறிகளை சாப்பிட முக்கியமான 10 காய்கறிகளையும் குறிப்பிடுகிறது. அதில் ஒன்று கறிவேப்பிலை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

ஜபம் செய்யும் திசையும் இடமும்

ஜபம் செய்யும் திசையும் பலனும்

கிழக்கு நோக்கு ஜபம் செய்தால் வசியம்
தென்கிழக்கு நோக்கி ஜபம் செய்தால் நோய் தீரும்
தெற்கு நோக்கி ஜபம் செய்தால் பெரும் தீமை
தென்மேற்கு நோக்கு ஜபம் செய்தால் வருமை
மேற்கு நோக்கு ஜபம் செய்தால் பொருட்செலவு
வடமேற்கு நோக்கி ஜபம் செய்தால் தீயசக்திகளை ஓட்டுதல்
வடக்கு நோக்கி ஜபம் செய்தால் தங்கம் கல்வி கிடைக்கும்
வடகிழ்க்கு நோக்கி ஜபம் செய்தால் முக்தி கிடைக்கும்

ஜபம் செய்யும் இடமும் பலனும்

வீடு- பத்து மடங்கு பலன் பலன்
கோவில் அல்லது வனம் நூறு மடங்கு பலன்
குளம்- ஆயிரம் மடங்கு பலன்
ஆற்றங்கரை லட்சம் மடங்கு பலன்
மலை உட்சி ஒரு கோடி மடங்கு பலன்
சிவன் கோயில் இரண்டு கோடி மடங்கு பலன்
அம்பிகை சன்னிதி பத்து மடங்கு பலன்
சிவன் சன்னிதி பல கோடி மடங்கு பலன்

ஆகஸ்ட் 15

ஆகஸ்ட் 15 என்ற இந்த தினம், இந்தியாவின் சுதந்திர தினமாக எத்தேச்சையாகவோ, அல்லது நம் விடுதலை போராளிகளின் நிற்பந்தத்தாலோ ஆங்கிலேயர்கள் தேர்வு செய்துவிடவில்லை. இந்தியாவின் சுதந்திர தினம்., இந்த நாளாகத்தான் இருக்க வேண்டும் என்று முன்பே தீர்மானம் செய்யப்பட்டு, நரித்தந்திரத்தோடுதான் இந்தியாவின் சுதந்திர தினமாக ஆங்கிலேயர்களால் அறிவிக்கப்பட்டது. அப்படியென்ன முக்கியத்துவம் இருக்கிறது அந்த நாளுக்கு என்கிறீர்களா? வாருங்களேன் அதைப்பற்றி தெரிந்துகொள்வோம்.

இன்றைய நவீன உலகின் மாபெரும் யுத்த ஆயுதமாக திகழும் ‘அணு ஆயுதத்தால்’ இரண்டாம் உலகப்போரின்போது தாக்கப்பட்டு வீழ்த்தப்பட்ட ஜப்பான், போரில் தான் ‘சரணடைவதாக’ அறிவித்த தினம் ஆகஸ்ட் 15, 1945. இந்த தினத்தை வரலாற்றில் எப்போதும் நிலைநிருத்திவிட வேண்டும் என்று விரும்பிய ஆங்கிலேயர்கள் மிக புத்திசாலித்தனமாக இந்தியாவிற்கான சுந்தந்திர தினமாக அதனை தேர்வு செய்தனர். அதுமட்டுமின்றி ஜப்பானியர்களை பலி வாங்கவேண்டும் என்ற எண்ணத்துடனும், இந்திய-ஜப்பானியர்களிடையே சுமூகமான நல் உறவு எக்காலத்திலும் இருக்ககூடாது என்ற எண்ணத்தினாலும்தான் மிகப்பர்ப்பஸாக இந்த தினம் தேர்வு செய்யப்பட்டது. அது ஏன் என்கிறீர்களா? அதற்க்கு காரணம் சுபாஸ் சந்திர போஸும், அவரது இந்திய தேசிய ராணுவ படையும்தான்.

காந்திஜியின் அகிம்சா வழியில் சுதந்திரத்தை பெற்றுவிட முடியாது என்று நம்பிய சுபாஸ், இரண்டாம் உலகப்போருக்கு முக்கிய காரணகர்த்தாவாக திகழ்ந்த ஜெர்மன், இத்தாலி, ஜப்பான் ஆகிய நாடுகள் நினைத்தால் அல்லது ஆதரித்தால் இந்தியாவின் அடிமை சங்கிலியை உடைத்துவிடலாம் என்று நம்பினார். ‘இந்திய விடுதலைக்கு உதவி’ என்ற நிலைப்பாட்டில் இருந்து ஜெர்மனும், இத்தாலியும், பின்வாங்கிக்கொள்ள, ஜப்பான் அரசு இந்திய விடுதலையை ஆதரித்தது அதோடு தேவையான உதவியும் அளிப்பதாக உறுதியளித்தது. தொடர்ந்து இந்திய விடுதலைக்காக, 1942-ஆம் ஆண்டு., ‘பிகாரி போஸ்’ என்பவரால் தோற்றுவிக்கப்பட்டு பின்பு போதிய ஆதரவின்றி கலைக்கப்பட்ட ‘இந்திய தேசிய ராணுவம்’ சுபாஸ் சந்திர போஸால் புத்துயிர் ஊட்டப்பட்டு, 43,000-க்கும் அதிகமான வீரர்கள் கொண்ட பெரும்படையாக ‘இந்திய தேசிய ராணுவம்’ உருவாக எல்லாவிதத்திலும் ஆதரவாக ஜப்பான் உதவிபுரிந்தது. இதன் காரணமாக எரிச்சலுற்ற ஆங்கிலேயர்கள், போரின் முடிவில் அணு ஆயுதத்தால் வீழ்த்தப்பட்டு ஜப்பான் சரணடைந்ததும், ஜப்பானியர்கள் தங்களது நாட்டின் துயர நாள் என்ற ரீதியில் துக்கத்துடன் அனுசரிக்கும் அதே ஆகஸ்ட் 15, இந்தியர்கள் மகிழ்ச்சியுடன் கொண்டாடிக்கொண்டிருக்க வேண்டும் என்ற கீழ்த்தரமான ‘சாடிஸ்ட்’ எண்ணத்துடன் ஆகஸ்ட் 15-ஐ இந்தியாவின் சுதந்திர நாளாக அறிவித்தது.

அமர்நாத் குகைக்கோவில்:-

செயைகையாக மனிதனையே உருவாக்கும் அளவிற்கு இன்று நாம் அறிவியலில் அசுர வளர்ச்சி அடைந்திருந்தாலும் கூட, இயற்கை என்ற மாபெரும் சக்திக்குமுன், அதன் எல்லையில்லா ஆற்றலிடம் மண்டியிட்டு தோற்றுத்துத்தான் போய்விடுகிறோம் என்பதில் எவர்க்கும் மாற்று கருத்து இருக்காது என்று கருதுகிறேன். எங்கும் எதிலும் அறிவியலின் அபிரிமிதமான வளர்ச்சி புரையோடிகிடக்கும் இந்த காலகட்டத்தில் கூட இன்றைய நவீன விஞ்ஞானத்தால் பதிலளிக்க முடியாத கேள்விகள் இருக்கிறது என்றால் உங்களால் நம்பமுடிகிறதா நண்பர்களே? அப்படிப்பட்ட கேள்வியில் ஒன்றை பற்றித்தான் இன்று நாம் பார்க்க இருக்கிறோம். அந்த கேள்வி ஒளிந்திருக்கும் இடம்தான் சுமார் 5000 ஆண்டுகலுக்கும் மேல் பழமைமிக்க இந்துக்களின் புனிததலமான அமர்நாத் குகைக்கோவில் (Amarnath Cave Temple).

விஞ்ஞானத்தால் பதிலளிக்க முடியாத அந்த கேள்வியை பற்றி தெரிந்து கொள்வதற்கு முன்பு முதலில் அந்த கோவில் இருக்கும் இடத்தை பற்றி தெரிந்துகொள்வோம் வாருங்கள். இந்தியாவின் காஷ்மீர் மாநிலத்தில் உள்ள ஸ்ரீநகரில் இருந்து சுமார் 141 கிலோமீட்டர் தொலைவில், கடல் மட்டத்தில் இருந்து தோராயமாக 13 ஆயிரம் அடி உயரத்தில் அமைந்திருப்பதுதான் அமர்நாத் குகைக்கோவில். இந்துக்களின் புராண இதிகாசங்களின்படி இங்குதான் உயிர்களின் மூல ஆதாரமான சிவன், தனது மனைவியான பார்வதிக்கு வாழ்வியலின் ரகசியங்கள் பற்றி போதித்ததாக கூறப்படுகிறது. இந்துக்களின் சிவ வழிபாட்டு தளங்களில் முதன்மையானதாக கருதப்படும் இங்கு சுமார் 5000 ஆண்டுகளுக்கும் முன்பே பக்தர்கள் யாத்திரையாகவே வந்து வழிபட்டு சென்றிருக்கிறார்கள் என்று இந்துக்களின் இதிகாசங்களும் புராணங்களும் குறிப்பிடுகின்றன.

இக்கோவிலை அடைய நாம் முதலில், ஸ்ரீநகரில் இருந்து 95 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் அமைந்துள்ள இமயமலையின் அடிவாரதத்தில் அமைந்துள்ள பகல்காம் (Pahalgam) என்ற இடத்தை அடைய வேண்டும். பகல்காம் வரை செல்ல சாலை வசதிகள் உண்டு. இந்த பகல்காம் கடல் மட்டத்தில் இருந்து கிட்டதட்ட 7,200 அடி உயரத்தில் அமைந்துள்ளது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இமயமலையின் அடிவாரத்திலிருந்து அதாவது பகல்காமில் இருந்து அமர்நாத் பனிகுகைக்கு செல்ல செங்குத்தான பனிபாறைகளுக்கு நடுவே சுமார் 40 கிலோமீட்டர் தொலைவு பயணிக்க வேண்டும். பக்கதர்கள் பெரும்பாலும் பகல்காமில் இருந்து அமர்நாத்திற்கு, மூன்று அல்லது நான்கு நாட்களில் கால்நடையாக நடந்துதான் செல்கிறார்கள். நடக்க முடியாதவர்கள் குதிரை, பல்லக்கு, டோலி போன்றவற்றில் பயணம் செய்கிறார்கள்.

சுமார் 150 அடி உயரம் மற்றும் அகலம் கொண்ட அமர்நாத் குகைக்குள், மலையின் மேல் பகுதியில் இருந்து வரும் தண்ணீர், குகையின் பின்புறம் உள்ள பாறையின் நடுவில் கொட்டி, அப்படியே உறைந்து பனிக்கட்டியாக மாறி, சிவலிங்கமாக உருப்பெருகிறது. தண்ணீர் உறைந்து பனிக்கட்டியாக மாறுவது சாதாரண விஷயம்தான், வியப்பதிர்க்கில்லை. ஆனால் இங்கே ஆண்டுதோறும் குறிப்பிட்ட காலகட்டங்களில் அதுவும் லிங்க வடிவில் தண்ணீர் பனிக்கட்டியாக உறைவதுதான், இதுவரை புரியாத அதிசயமாக உள்ளது. இதில் எந்த விஞ்ஞானமோ அல்லது செயற்கையோ கிடையாது.

இங்கே இன்னுமொரு அதிசயம் உங்களுக்கு காத்திருக்கிறது, பனிமலை சூழ்ந்த அமர்நாத்தில் எந்த விலங்கினங்களையும், பறவைகளையும் காண முடியாது. காரணம் அங்கே எந்த உயிரினமும் வாழ முடியாது என்பதுதான். இங்குதான் நம் விஞ்ஞானத்தால் இன்றுவரை பதிலளிக்க இயலாத ஆச்சர்யம் நடந்தேறிக்கொண்டிருக்கிறது. உயிர்கள் வாழ தகுதியற்ற சூழல் நிலவும் அமர்நாத் குகைக் கோவிலில் இன்றுவரை ஒரு ஜோடி மலைபுறாக்கள் மட்டும் எப்போதும் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறது, இவை எப்படி உயிர் வாழ்கிறது என்ற கேள்விக்கு இதுவரை இன்றைய நவீன விஞ்ஞானத்திடம் இருந்து பதில் இல்லை.

அதிசய பனிலிங்கத்தை தரிசனம் செய்வதோடு அமர்நாத் யாத்திரை நிறைவு பெறுவதில்லை. அந்தக் குகையில் வசிக்கும் இந்த ஜோடி புறாக்களைப் தரிசித்தால் மட்டுமே அமர்நாத் யாத்திரை நிறைவு பெறும் என்று பக்தர்கள் நம்புகிறார்கள். இறைவனும், இறைவியுமே புறாக்கள் வடிவில் காட்சி தருகிறார்கள் என்பது பக்தர்களின் அசையாத நம்பிக்கை. விஞ்ஞானம் தோற்றுப்போன வெகு சொற்ப இடங்களில் அமர்ந்தும் ஒன்று என்பதே உண்மை.

மாணிக்கம் (Ruby)

பாம்பு மாணிக்ககல்லை உமிழும் என்பது முழுக்க முழுக்க கற்பனையே, இதில் துளி கூட உண்மையில்லை என்பதுதான் உண்மை. உண்மையில் மாணிக்கக்கல் (Gemstone) என்பது அலுமினியம் ஆக்சைடு (Aluminum Oxide) மற்றும் குரோமியம் (Chromium) கலந்த ஒரு கனிமப்பொருள் (Minerals) ஆகும்.

ஆங்கிலத்தில் ரூபி (Ruby) என்று அழைக்கப்படும் இந்த மாணிக்கக்கல் இளம் அல்லது அடர் சிவப்பு நிறத்திலுள்ள ஒரு படிக்கக்கல் (Crystals) ஆகும். இயற்கையாக கிடைக்கும் மாணிக்கம் தூய்மையாக இருக்காது. வைரத்தை போலவே இதுவும் பட்டை தீட்டப்பட்டுத்தான் மெருகேற்றப்படுகிறது.

நிறம், அமைப்பு, ஒளிரும் தன்மை, எடை ஆகியவற்றை கொண்டே மாணிக்க கல்லின் விலை நிர்ணயம் செய்யப்படுகிறது. தோராயமாக 2050 சென்டிகிரேட் வெப்பத்தில் உருகக்கூடிய இந்த மாணிக்கக்கல், பர்மா மற்றும் மேன்டேலே ஆகிய நாடுகளிலிருந்துதான் அதிக அளவில் வெட்டி எடுக்கப்படுகிறது. மேலும் தாய்லாந்து, கம்போடியா, ஆப்கானிஸ்தான் ஆகிய நாடுகளிலிருந்தும் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் வெட்டி எடுக்கப்படுகிறது.

வைரம்(Diamond) வைடூரியம் (Cat’s eye) முத்து (Pearls) மரகதம் (Emerald) மாணிக்கம் (Ruby) பவளம் (Coral) புட்பராகம் (Topaz) கோமேதகம் (Hessonite) நீலம் (Sapphire) ஆகிய ஒன்பது கற்களும் சேர்ந்துதான் நவரத்தினம் (Navaratna) என்று அழைக்கப்படுகிறது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

மாணிக்கம் இயற்கையாக நிலத்திளிருந்துதான் கிடைக்கிறதே தவிர எந்த பாம்புகளும் அதனை உமிழ்வதில்லை என்பதே உண்மை.

டென்ஷனை குறைப்பதற்கான உணவு முறைகள்

*உடல் பருமனை குறைக்க வேளைக்கீரையுடன் பூண்டு சேர்த்து வதக்கி சாப்பிடலாம். டென்ஷனுக்கு உடல் பருமனும் காரணம்.

*ரத்தசோகை காரணமாக டென்ஷன் ஏற்படலாம். இதற்கு வெறும் வயிற்றில் வேப்பிலையை அரைத்து சாப்பிட்டு தண்ணீர் குடிப்பதை வழக்கப்படுத்தி கொள்ளலாம்.

*மலை வேப்பம்பூவில் கஷாயம் வைத்து குடித்தால் டென்ஷன் தலைவலி குணமாகும்.பூண்டு, வெங்காயத்தை நெய்யில் வதக்கி சாப்பிட்டு வந்தால் உடலில் நோய் எதிர்ப்பு சக்தி கூடும்.

*வில்வ இலையை மென்று தின்று தேன் குடித்தால் மன அழுத்த பாதிப்புகள் குணமாகும்.தினமும் இரவு செவ்வாழைப்பழம் சாப்பிடுவதன் மூலம் உடலில் நோய் எதிர்ப்பு சக்தி அதிகரிக்கும்.

*ருத்ராட்சம், வல்லாரை இரண்டையும் சம அளவில் எடுத்து பொடி செய்து தினமும் கிராம் பொடியை தேனில் குழைத்து சாப்பிடுவதன் மூலம் மறதியால் உண்டாகும் டென்ஷனை தடுக்கலாம்.

*முளைக் கீரை தண்டை உணவில் அடிக்கடி சேர்த்துக் கொள்வதன் மூலம் உடல் சூடு தணியும்.முட்டைக்கோசுடன் வெங்காயத்தை வதக்கி சாப்பிட்டால் உடல் எடை குறையும்.

*முடக்கத்தான் கீரைச்சாற்றில் உளுந்து, கருப்பு எள் இரண்டையும் சம அளவில் ஊற வைத்து, உலர்த்தி பொடி செய்து இரண்டு ஸ்பூன் அள வுக்கு எடுத்து சின்ன வெங்கா யம் சேர்த்து கஞ்சி காய்ச்சிக் குடிக்கவும். இதனால், உடல் வலிமை பெறுவதோடு, டென்ஷனும் குறையும்

அட்டமா சித்திகள் - காலங்கி நாதர்

அட்டமா சித்தியைப் பற்றி காலங்கி நாதர் கூறுவது.

அட்டமா சித்தி என்பது அணிமா, மகிமா, கரிமா, லகிமா, பிரார்த்தி, பிராகாமியம், ஈசாத்துவம், வசித்துவம் என்னும் எட்டு வகையாகும்.

அணிமா என்பது அணுரூபமான ஆன்மாவைப் போன்றதாகும்.

மகிமா என்பது மிகவும் பெருமையுடையதாகும். அதாவது மிகப் பருமனாதல்

கரிமா என்பது தன் உடல் கண்டிப்பு கட்டுப்பாடு இன்றி கண்டிப்பு கட்டுப்பாடு உள்ளவற்றை ஊருருவிச் செல்லவல்லதாகும்.

லகிமா என்பது மேரு மலை போன்ற கனமான வடிவத்தைத் தூக்கினாலும் இலகுத்துவம் உடையவன் ஆதல்.

பிரார்த்தி என்பது வேண்டியதை அடைவது. அதாவது நினைத்த போகமெல்லாம் பெறுவது.

பிராகாமியம் என்பது நிறைவுடையவனாதல். அதாவன்றி குறைவின்றி இருத்தல். அன்றியும் ஒரு தேகத்திலிருந்து மற்றொரு தேகத்திலே புகுவதும், தான் நினைத்த உருவங்களை எடுத்துக் கொள்ளுதலும், ஆகாயத்தில் சஞ்சரித்தலும் விரும்பிய போகங்களை எல்லாம் அனுபவிப்பதற்குத் தகுதியாதலுமாகும்.

ஈசாத்துவம் என்பது ஆட்சியுள்ளவனாதல். அதாவது யாவருக்கும் தேவனாகுதல்.

வசித்துவம் என்பது தேவர், அசுரர், பட்சிகள், பூதங்கள், மானிடர்கள், இந்திரன் முதலிய யாவும்/யாவரும் வணங்கி நிற்றல்.

சப்த கந்த கோட்பாடுகள்

ஏழு கந்த கோட்பாடுகள்:

1. நாதகந்தம்
2. பிரவேஷகந்தம்
3. பூரிதகந்தம்
4. அந்தர் சுஷூம்னா கந்தம்
5. அபிலாட்ச சங்கம கந்தம்
6. கிரகபதார்த்த கந்தம்
7. அனலேஷூ கந்தம்

மேற்சொன்ன இந்த சப்தகந்தங்கள் மனிதர்களின் வாழ்க்கையில் உன்னதமானதொரு இடத்தைப் பெற்றிருக்கின்றன. மனிதனின் ஆற்றல், சக்தி போன்றவைகளை இவை குறிப்பதோடு அவற்றால் பல சமயங்களில் மனிதனுக்கு ஏற்படும் பலமாறுதல் நிலைகளையும் சுட்டிக்காட்டுகிறது. அவைகள் என்னவென்று இங்கே தெரிந்து கொள்வோம்.

நாதகந்தம் : இது மனிதனை மனிதனாக்கக் கூடியது. அவன் பெற வேண்டிய பரிபூரண, பக்குவ உயர்ந்த நிலைகளுக்கு இறைப் பகுத்தறிவு ஒன்றே மூல காரணம்.

பிரவேஷ கந்தம்: இது ஜீவன்களின் அறிவை ஐந்தறிவு நிலைவரை மேம்படுத்தி நுண்புல உணர்வுகளை நிலைபெறச் செய்வதாகும். மனித சக்தியால் செய்ய முடியாத காரியங்களை எல்லாம் மிக அற்புதமாக செய்து முடிக்கும் ஆற்றல் உடையது இது.

பூரித கந்தம்: நியாயமான, முறையான மனித விருப்பங்களை இந்தச் சக்தியின் மூலம் பெறலாம்.

அந்தர்ஷூம்னா கந்தம்: இது மனித உள்ளத்தில் எழும் ஆசைகளை முறைப்படுத்தி, நிலைப்படுத்தி, தயாராக்கித் தரக்கூடியதாகும்.

அபிலாட்ச சங்கம கந்தம்:  இது மனிதனின் அபிலாக்ஷைகளை (விருப்பங்களை) முறையாகப் பரிணமிக்கச் செய்து அதனைக் காரியசித்தியாக்க உதவுகிறது.

கிரகபதார்த்த கந்தம்: ஊழ்வினை காரணமாக மனிதன் செயலற்றிருப்பதைத் தக்க பரிகாரம், பிராயச்சித்தம் மூலம் சீர்ப்படுத்திக் காரிய சித்திக்குத் துணை புரிகிறது இது.

அனலேக்ஷூ கந்த கந்தம்:  பகைமை, விரோதம், குரோதம், பொறாமை காரணமாக வாழ்வின் லட்சியம் சீர்குலையாமல் பாதுகாத்து சமய சந்தர்ப்ப சூழ்நிலைகளுக்கேற்ப மனிதனைச் செயல்பட வைக்கிறது இது.

யம லோகத்திற்கு போகும் வழி - ஸ்ரீ கருடப் புராணம்

ஸ்ரீ வேத வியாச முனிவரின் மாணவரான, சூதபுராணிகர் நைமிகாரணியவாசிகளான மகரிஷிகளை நோக்கி, அருந்தவ முனிவர்களே கருடாழ்வான். திருமகள் கேள்வனைப் பணிந்து வணங்கி, சர்வலோக நாயகா! யமலோகம் என்பது இங்கிருந்து எவ்வளவு தூரத்தில் இருக்கிறது? அதன் தன்மை யாது? அவற்றைத் தயை செய்து கூறியருள வேண்டும் என்று கேட்கவும் கருணைக் கடலான கார்மேக வண்ணன், கருடனை நோக்கிக் கூறலானார்.
                    கருடனே! மனிதர்கள் வாழும் மானுஷ்ய லோகத்திற்கும் யமபுரிக்கும் இடையில் எண்பத்தாறாயிரம் காதம்( 1காதம் =7km ) இடைவெளியுள்ளது.
                    அந்த யம லோகத்தில் யெழும் எமதர்மராஜன் கூற்றவன் உலகத்தினர் ஒவ்வொருவருக்கும் ஆயுட்காலம் முடிந்ததும் ஜீவனைப் பிடித்து வரும்படியாகத் தன தூதர்களிடம் கூறுவான். விகாரமான மூவகைத் தூதர்களை ஏவியனுப்புவான். வாழ்நாள் முடிந்த ஜீவனைப் பாசத்தால் கட்டிப் பிடித்து காற்றின் உருவமான தேகத்தில் அடைத்து யமலோகத்திற்குச் செல்வார்கள். ஆவி உருவ சீவர்களை யமபுரித் தலைவன் கால தேவன் முன்னால் நிறுத்துவார்கள். அவர் அத்தூதர்களை நோக்கி, ஏ கிங்கரர்களே! இந்த சீவனை மீண்டும் கொண்டு போய் அவன் வீட்டிலேயே விட்டு பன்னிரெண்டாம் நாள் கழிந்த பிறகு முறைப்படி மீண்டும் நம் திருச்சபை முன்பு நிறுத்துங்கள் என்று கட்டளையிடுவான். உடனே ஒரு நொடி நேரத்திற்குள் சீவனின் இல்லத்திற்கே கொண்டு வந்து விட்டு விடுவார்கள். ஆவி வடிவுடைய அந்த உயிர் சுடுகாட்டிலே தன் சிதைக்கு பத்து முழ உயரத்தில் நின்று, தீப்பற்றிக் கொழுந்து விட்டு எரியும் தன் உடலைப் பார்த்து, அந்தோ! ஐயையோ! என்று ஓலமிட்டு அழும். தீயிலோ உடல் எரிந்து வெந்து சாம்பலாகும் போது தன் உறவு பொருள் மீது இருந்த ஆசையானது ஒழியாது. சீவனுக்குப் பிண்டத்தலான சரீரம் உண்டாகும். புத்திரன் பத்து நாட்கள் போடும் பிண்டத்தால் சரீரம் முழுவதும் பூரணமாக உண்டாகும்.
                      அவன் வாழ்ந்த வீட்டின் முன்பு நின்று அங்கு இருப்பவர்களைப் பார்த்து பசி தாகத்தால் ஆ..ஆ... என்று கதறி பதறி நிற்பான். பன்னிரெண்டாம் நாளில் பிராமணர் மூலமாய் புத்திரனால் கொடுக்கப்பட்டவற்றை உண்டு பதின்மூன்றாம் நாளன்று பிண்டவுருவத்தில் பாகத்தால் பிணித்து கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு போகும் போது தன் வீட்டை திரும்பித் திரும்பிப் பார்த்து கதறிக் கொண்டே யம லோகத்தை அடைவான். பிண்ட சரீரம் பெற்ற சீவனன், யம கிங்கரர்களால் பாகத்தால் பிணைத்துக் கட்டப்பட்ட நிலையில் நாள் ஒன்றுக்கு இருநூற்று நாற்பத்தேழு காத வழி இரவுபகலுமாக நடந்து செல்ல வேண்டும். அவன் போகும் வழியில் கல், முள், அடர்ந்த காடுகளைக் கண்டு பிண்ட சீவன் பசியாலும், தாகத்தாலும் வருந்தித் தவிப்பான்.
                                                           வைவஸ்வத பட்டணம் என்ற பட்டணமுண்டு. அங்கு அச்சம் தரும் மிகவும் கோரமான பிராணிகளுக்கு இருப்பிடமாகவும், துக்கத்தையே கொடுப்பதாகவும் அமைந்திருக்கும். பாபம் செய்தவர்கள் மிகப் பலர் எப்போதும் ஆ, ஆ, ஊ, ஊ என்று ஓலமிடுவார்கள். அங்கு வெப்பத்தால் கொதிக்கும் கொதிநீர்தான் காணப்படும். குடிக்க ஒரு துளித் தண்ணீர் கூடக் கிடைக்காது. அருந்துவதற்கு அருகதையற்ற ரத்தம் பொழிவதாக இருக்கும். நான் உயிரோடிருந்த போது எத்தனை பாவங்கள் செய்தேன். ஞானிகளையும், பாகவத சந்நியாசிகளையும் ஏசிப் பேசிப் பரிகாசம் செய்தேன். அவற்றையெல்லாம் இப்போது அனுபவிக்கின்றேன். மலை போன்ற ஆயுதத்தால் யமகிங்கரர்கள் இரக்கமில்லாமலே என்னை அடித்துப் புடைக்கிறார்களே! அந்தோ! உடலுமில்லாமல் ஆவியாய் அவதியால் அலறித் தவிக்கிறேன். ஒவ்வொரு குரலுக்கும் தூதர்கள் அவனைத் துன்புறுத்த அவன் அவர்களால் யமபுரிக்கு இழுத்துச் செல்லப்படுவான்! என்று திருமால் கூறியருளியாதகச் சூதபுராணிகர் கூறினார்.

The Words of Shaheed Bhagat Singh> 28th September 1907 - 23rd March 1931

 
During this Auspicious time of Pitri Paksh, I humbly Pray to Shree Krishna to watch over the soul of the embodiment of Revolution, The Blood of my Blood, the One who gave the British Invaders hell, and contributed to them leaving My Ancestral Land..

"The people generally get accustomed to the established order of things and begin to tremble at the very idea of a change. It is this lethergical spirit that needs be replaced by the revolutionary spirit.

If the deaf are to hear, the sound has to be very loud. When we dropped the bomb, it was not our intention to kill anybody. We have bombed the British Government. The British must quit India and make her free".

Sri Siva Subramaniya temple, Nadi, FIJI

 
The Sri Siva Subramaniya temple, Nadi, FIJI, is the largest Hindu temple in the Southern hemisphere.
The original temple had been in existence for a long time. It was at the old temple building that the Then India Sanmarga Ikya Sangam (TISI Sangam) was formed in 1926. The TISI Sangam was rejuvenated following the Golden Jubilee celebration in 1976. The revival of Sangam activities with the arrival of Shivacharya Mahalinga Gurukkal, whose services were made available to Nadi Siva Subramaniya Temple in 1984 by the government of Tamil Nadu as the chief priest boosted the activities at the temple. Devotees flocked there in very large numbers to witness and participate in the many new and unique religious ceremonies conducted at the temple for the first time.
Construction of new temple.
The foundation for a new temple was laid at the old site in 1976 during the Golden Jubilee celebrations by His Excellency the High Commissioner for the government of India in Fiji. It was realised that a new and bigger national temple was needed. In 1983 new lease was acquired for the Crown land and the reconstruction programme began with the Bhoomi Pooja in January 1984, followed by the inauguration of building work by the late deputy prime minister, in April 1984. The construction work moved another step forward in 1986 when the work of pile driving was completed under the chairmanship of Hon. Jai Ram Reddy. The actual construction work began in earnest after a lull of some five years under a new Reconstruction Committee led by Narayan Reddy as the chairman. The temple was built in the best traditions of ancient Dravidian Indian temple architecture as well as the principles of sacred architecture of the Vastu Vedic tradition. The consecration ceremonies of their new national temple were held on July 15, 1994.

LAKSHMI MANTRAS

 

OM Maha Deyvicha Vidmahay
Vishnu Patnicha Deemahee
Thanno Lakshmi Prachodayat
--
OM Shreem Maha Lakshmiyei Namaha
--
OM Shreem Shree-aee Namaha
--
OM Hreem Shreem Kleem
Maha Lakshmi Namaha

Ramanathaswamy Temple-Rameswaram

Ramanathaswamy Temple is an important pilgrimage site for the followers of Hinduism. It is believed that a visit to this temple washes away one's sins and brings salvation (moksha). Located on an island off the Sethu coast of Rameshwaram, Ramanathaswamy Mandir can be reached via Pamban Bridge across the sea. Being situated in Rameswaram, the shrine is popularly known as Rameshwaram Temple.

Rameswaram is a town in Ramanathpuram district of Tamil Nadu. The town is particularly famous for its religious shrine of Ramanathaswamy. The nearest airport to Rameshwaram is located at Madurai, which lies at a distance of 163 kms. One can easily reach Rameshwaram by taking regular tourist buses or by hiring taxis from all the major cities of Tamil Nadu including Madurai, Chennai and Trichy.

The construction of this temple began in the 12th century; nonetheless it was completed much later, during the reign of various rulers. Rameshwaram Temple is famous for embracing one of the twelve Jyotirlingas (lingam of light) of Lord Shiva. The temple is also accredited for being the southern most 'jyotirlinga' of India. It is believed that at this place Lord Rama offered his gratitude to Lord Shiva.

The Lingam of Ramanathaswamy is the presiding deity of Rameswaram Temple. The religious significance of this shrine has made it, one of the most visited temples of India. Rameshwaram (South) is one of the four major pilgrimage sites of Hindus, the other being Puri (East), Dwarka (West) and Badrinath (north). The main shrine adores the idols of Viswanatha Naicker and Krishnama Naicker.

In the inner section of the Ramalingeshwara, Ramalingam and Vishvalingam are placed side by side. Preserving the words of Lord Rama, Vishvalingam is worshipped before Ramalingam. Maha Shivarathri, Thirukalyanam, Mahalaya Amavasai and Thai Amavasai are the major festivals that are celebrated with gusto and fervor.

VARANASI

Varanasi, or Benaras, (also known as Kashi) is one of the oldest living cities in the world. Varanasi`s Prominence in Hindu mythology is virtually unrevealed. Mark Twain, the English author and literature, who was enthralled by the legend and sanctity of Benaras, once wrote : "Benaras is older than history, older than tradition, older even than legend and looks twice as old as all of them put together" . According to the ‘Vamana Purana’, the Varuna and the Assi rivers originated from the body of the primordial Person at the beginning of time itself. The tract of land lying between them is believed to be ‘Varanasi’, the holiest of all pilgrimages. The word ‘Kashi’ originated from the word ‘Kas’ which means to shine. Steeped in tradition and mythological legacy, Kashi is the ‘original ground ‘ created by Shiva and Parvati, upon which they stood at the beginning of time. Varanasi is the microcosm of Hinduism, a city of traditional classical culture, glorified by myth and legend and sanctified by religion , it has always attracted a large number of pilgrims and worshippers from time immemorial. To be in Varanasi is an experience in itself an experience in self–discover an eternal oneness of the body and soul. To every visitor; Varanasi offers a breathtaking experience. The rays of the dawn shimmering across the Ganges, the high-banks, the temples and shrines along the banks bathed in a golden hue soul stirring hymns and mantras alongwith the fragrance of incense filling the air and the refreshing dip in the holy waters gently splashing at the Ghats. Varanasi – the land where experience and discovery reach the ultimate bliss. Varanasi is also renowned for its rich tapestry of music, arts, crafts and education. Some of the world renowned exponents India has produced in these fields were schooled in Varanasi’s cultural ethos. Luminaries apart, Varanasi abounds in the art of silk weaving, an exotic work of art which manifests itself in precious Banarasi Silk Sarees and Silk brocades which are cherished as collector’s items across the world today.

RAMLEELA at Chaguanas, TRINIDAD

RAMAYANA 6.101.52

RAMAYANA 6.101.52
Those who always adhere to truth do not make false promises. Keeping one’s promises is, surely, the mark of one’s greatness.

न हि प्रतिज्ञां कुर्वन्ति वितथां सत्यवादिनः
लक्षणं हि महत्त्वस्य प्रतिज्ञा परिपालनम्
Nahi pratijnaam kurvanti vithathhaam satyavaadinah
Lakshanam hi mahattwasya pratijnaaparipaalanam

[Context: Rama was plunged into deep sorrow and loses heart when Lakshamana was struck unconscious by a spear thrown at him by Ravana. Lakshmana was revived by the sanjeevani brought by Hanuman. Seeing Rama’s condition Lakshmana reminds him of Rama’s vow to kill Ravana who had abducted Sita. Lakshmana says that the vow made by Rama should never become false. ]

Shree Krushna - Lord of sweetness!

 
O Krushna! your words are sweet, your acts are sweet, your clothes are sweet, your bent posture is sweet, your movements are sweet, your roaming is sweet. O Lord of sweetness! everything about you is sweet only.॥2॥

Madhurashtakam (मधुराष्टकं)
अधरं मधुरं वदनं मधुरं नयनं मधुरं हसितं मधुरम् ।
हृदयं मधुरं गमनं मधुरं मधुराधिपतेरखिलं मधुरम् ॥१॥
आपके होंठ मधुर हैं, आपका मुख मधुर है, आपकी ऑंखें मधुर हैं, आपकी मुस्कान मधुर है, आपका हृदय मधुर है, आपकी चाल मधुर है, मधुरताके ईश श्रीकृष्ण आपका सब कुछ मधुर है ॥१॥
O Krushna! your lips are sweet, your face is sweet, your eyes are sweet, your laugh is sweet, your heart is sweet, your gait is sweet. O Lord of sweetness! everything about you is sweet only.॥1॥
वचनं मधुरं चरितं मधुरं वसनं मधुरं वलितं मधुरम् ।
चलितं मधुरं भ्रमितं मधुरं मधुराधिपतेरखिलं मधुरम् ॥२॥
आपका बोलना मधुर है, आपके चरित्र मधुर हैं, आपके वस्त्र मधुर हैं, आपका तिरछा खडा होना मधुर है, आपका चलना मधुर है, आपका घूमना मधुर है, मधुरताके ईश श्रीकृष्ण आपका सब कुछ मधुर है ॥२॥
O Krushna! your words are sweet, your acts are sweet, your clothes are sweet, your bent posture is sweet, your movements are sweet, your roaming is sweet. O Lord of sweetness! everything about you is sweet only.॥2॥
वेणुर्मधुरो रेणुर्मधुरः पाणिर्मधुरः पादौ मधुरौ ।
नृत्यं मधुरं सख्यं मधुरं मधुराधिपतेरखिलं मधुरम् ॥३॥
आपकी बांसुरी मधुर है, आपके लगाये हुए पुष्प मधुर हैं, आपके हाथ मधुर हैं, आपके चरण मधुर हैं , आपका नृत्य मधुर है, आपकी मित्रता मधुर है, मधुरताके ईश श्रीकृष्ण आपका सब कुछ मधुर है ॥३॥
O Krushna! your flute is sweet, your garland is sweet, your hands are sweet, your feet are sweet, your dance is sweet, your friendship is sweet.O Lord of sweetness! everything about you is sweet only.॥3॥

Magnificent TRIVENI MANDIR, Williamsville, TRINIDAD Williamsville

Sri Ram Temple DIVALI NAGAR, Chaguanas, Trinidad

'Letters from Sri Ramanasramam', 20th June, 1948

THE DELIVERANCE OF LAKSHMI THE COW

In my letter to you under the caption “Worship of the Cow,” I described to you the grandeur of Lakshmi, the queen of the cows, and the amount of love Bhagavan had for her. To that queen, as for his own mother, Bhagavan on Friday the 18th of June gave Videha Mukti (liberation). That morning when I went to the Ashram, I was told that Lakshmi was seriously ill and would not survive the day. So I went straight to the cow shed, without seeing Bhagavan even. The room built for the calves was vacated, cleaned and Lakshmi was given a bed of straw to lie down upon. As it was Friday, she was as usual decorated with turmeric paste, vermilion mark on the forehead and a garland of flowers round the neck and horns. Venkataratnam was sitting by the side fanning her. Lakshmi was lying down with her majestic look spreading lustre all round. She reminded me of Kamadhenu going to Kailas to do abhishekam with milk over the great Lord Siva.

 
 When I went to Bhagavan and prostrated before him and got up, he looked at me with a divine look. Taking it as an order, I said I would go and stay with Lakshmi. He nodded his head in assent and I went immediately. Venkataratnam gave me the fan and left. Sitting in that place I began repeating Ramana Dwadasakshari (twelve letters of Ramana Mantram), Ashtotharam (108 names of Ramana), etc. and Lakshmi appeared to hear them attentively.

When Bhagavan came to the cowshed at 9-45 a.m. as usual he came to see Lakshmi. Bhagavan sat on the hay by her side, lifted her head with both his hands, and passing one of his hands lightly over her face and throat, and then placing his left hand on the head, began pressing with the right hand fingers her throat right down to the heart. After pressing like that for about a quarter of an hour he said, addressing Lakshmi, “What do you say, mother? Do you want me to stay here alone? I could stay, but what to do? All people could be around you as in the case of my mother. Even so, why? Shall I go?” Lakshmi remained calm, devoid of all the bonds of this world and of the pains of her body as though she were in samadhi. Bhagavan sat there unwilling to move and with a heart full of compassion. I was overwhelmed at the sight and exclaimed involuntarily, “Oh! Mother Alagamma had the greatest luck. So has Lakshmi now.” Bhagavan looked at me with a smile. Subramaniam came and said, “It seems the doctor will not be coming till 10-30 as there is no immediate danger to Lakshmi.” “All right. So Doctor will not be coming now. Have you brought the medicine for injection?” asked Bhagavan. Turning towards Lakshmi and gently stroking her head and neck, he said, “What do you say? May I go?” Subbulakshmi said, “She will feel happy if Bhagavan is by her side.” “That is so, but what to do?” So saying and looking into the eyes of Lakshmi, Bhagavan said, “What? May I go? Won’t you tell me?” Lakshmi looked at him proudly. What reply Bhagavan got, we do not know but he got up and went away saying, “See that the flies do not get into the mouth.” I assured him that we would take due care of Lakshmi and Bhagavan left the place very reluctantly.

With the divine touch of Bhagavan, the outer breath of Lakshmi began subsiding and the movement of the body began to decrease. When the doctor came at 10-30 and gave an injection Lakshmi remained unaffected as if the body was not hers. There was no death agony. Her sight was calm and clear. The doctor turned her over into the posture of Nandi, put some medicine on the boils and went away instructing us to keep some support for the head. As it was 11-30 by then, Venkataratnam came back after having his meal. He asked me to hold up the head saying he would bring some more hay. The tongue touched me and it was icy cold; the life of Lakshmi reached the feet of Sri Ramana and was absorbed in Him.

Ten minutes later, Bhagavan came into the shed saying, “Is it all over?” and squatted by her side, took her face in both his hands as though she were a little child, and lifted it and said, “Oh Lakshmi, Lakshmi,” and then, to us, controlling his tears, he said, “Because of her, our family (the Ashram) has grown to this extent.” When all were praising Lakshmi, Bhagavan asked, “I suppose the doctor has not troubled her much, did he? How did her life cease?” We told him all that had happened. “That is all right. Did you notice this? The right ear is uppermost now. Till yesterday she was lying down on her other side. Because of the boil she was turned over to this side. So this ear had to come up. Look, in the case of people who die in Kasi, people say Lord Siva will whisper into the right ear. Lakshmi too has her right ear up,” said Bhagavan, and showed that ear to all people there. By that time, crowds gathered. After a quarter of an hour, Bhagavan got up and said, “Ramakrishna has been saying for the last ten days that a good tomb (samadhi) must be built for Lakshmi.” Bhagavan then went away to the hall.

Photos of Sri Ramana Maharshi

You do not grow by acquiring something nor wither away by losing it. You remain what you always are.